ลูกหมูของเฮียเจ้า

“ชะ ชอบอะไร” ปาล์มถามตะกุตะกักจนแทบอยากจะเอามือตีปากตัวเองที่หลุดพูดด้วยน้ำเสียงน่าขันออกไป

“จูบเมื่อกี้ ถูกพี่จูบแล้วรู้สึกยังไงบ้าง” คนน้องหลุบตาลงเพื่อคิดถึงความรู้สึกที่ได้รับเมื่อครู่

นี่คงจะเป็นเหมือนตอนนั้นที่เฮียเจ้าจูบเพื่อพิสูจน์ความรู้สึกของตัวเองกับพี่เมย์ แล้วถ้างั้นเมื่อกี้เรารู้สึกแบบไหนกันนะ....

“ว่าไง” คนพี่เริ่มเร่งหาคำตอบเพราะรู้ว่าหากนานกว่านี้อีกคนคงได้มีสติและไล่เขาออกจากห้องอีกแน่

“มันรู้สึกเหมือนลอยอยู่ในอากาศ เบาหวิว...” เสียงเล็กติดห้าวพูดขึ้นช้า ๆ และเบามากจนข้าวเจ้าต้องขยับเข้าไปใกล้อีกนิดเพื่อฟังคำพูดของคนน้องให้ถนัดมากขึ้น

“แล้วยังไงต่อ”

“ตอนที่เฮียสอดลิ้นเข้ามา...มันเปียกแฉะ...” พูดถึงตรงนี้ใบหน้าอ้วนกลมก็เปลี่ยนเป็นสีแดงจัดเมื่อต้องพูดเรื่องน่าอายให้อีกคนฟัง

“อืม..เปียกแฉะ แล้วยังไงต่อ” ข้าวเจ้าอมยิ้มกับความใสซื่อของเด็กอ้วนในอ้อมกอด

“มันร้อนด้วย ยิ่งนานผมก็เหมือนคนจมน้ำเหมือนจะขาดอากาศหายใจ...” ถึงตรงนี้ข้าวเจ้าหลุดหัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะกลับมาตั้งใจฟังต่อเพราะเด็กน้อยใต้ร่างมองค้อนใส่วงใหญ่จนเขาต้องรีบใช้มือลูบหัวเพื่อปลอบใจเด็กอ้วน

****