ย้อนเวลากลับไปเพื่อเริ่มต้นใหม่

วรรษา เสียใจที่ชีวิตครอบครัวพังทลาย สามีอันเป็นที่รักนอกใจมีความสัมพันธ์กับน้องสาวแท้ๆ ทรัพย์สมบัติของเธอถูกถ่ายโอนเป็นของเขาทั้งหมด ความเสียใจทำให้เธอคิดสั้นฆ่าตัวตาย
“น้ำฝน ครูมาแล้ว”
เสียงของภารดี เพื่อนสนิทที่นั่งโต๊ะคู่กันเขย่าตัวเพื่อปลุกวรรษา ที่นอนหลับไปเพราะคาบเมื่อกี้ครูประจำวิชาติดธุระและสั่งงานไว้ เธอสังเกตว่าวรรษามีน้ำตาไหลออกมาเหมือนเธอกำลังร้องไห้จึงตกใจ
“เฮ้ย!! น้ำฝน น้ำฝน”
วรรษาตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงง เมื่อกี้เธอมั่นใจว่าได้กระโดดตึกเพื่อฆ่าตัวตาย จากความเสียใจที่ถูกนอกใจ เธอควรจะอยู่นรกหรือสวรรค์ไม่ใช่ที่นี่ ห้องเรียนของเธอในอดีต
“ดี้”
ภารดีเพื่อนสนิทที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักเรียน เป็นไปไม่ได้พวกเธออายุ 35 ปี จะยังมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
“แกร้องไห้ทำไมน้ำฝน ตาแดงหน้าซีดแบบนี้ ไม่สบายเหรอ”
“ตัวร้อนเปล่าเนี่ย”
ปกฉัตรเพื่อนสนิทอีกคน เดินมาใช้มือแตะที่หน้าผากของวรรษาดู ทั้งสองเห็นสภาพของวรรษาตอนนี้คงอาการหนัก
“เปล่า เดี๋ยวฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ”
วรรษาอยากทบทวนอะไรสักอย่าง เธอจึงต้องขอแยกออกจากเพื่อนทั้งสอง สายตาเหลือบเห็นปฏิทินที่ติดอยู่บอร์ดหลังโต๊ะครู มันยิ่งทำให้วรรษาไม่เข้าใจ ทันทีที่เข้ามาในห้องน้ำแล้วส่องกระจกดูหน้าก็ยิ่งทำให้ตกใจมากกว่สเดิม และพยายามหาเหตุผลของเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้
“นี่มันอะไรกัน นี่เรากลับมาตอนที่เราอายุ 17 ปี ฝันไปหรือเปล่า”
ตอนอายุ 17 เป็นปีแรกที่เธอได้รู้จัก จักรชัย สามีของเธอและอนาคินเพื่อนสนิทอีกคน ที่ย้ายมาเรียนพร้อมกัน ถ้าสิ่งที่เธอคิดเป็นจริง นั่นแปลว่าเธอจะสามารถกลับมาแก้ไขเรื่องราวทุกอย่างได้