บังคับรักของคนเถื่อน

เมื่อเธอหลงเข้ามาในช่วงเวลาที่เขาต้องการ เขาจึงใช้เลห์เหลี่ยมที่มีอยู่มากล้น บังคับเธอผูกสัญญาเอาไว้ซะเลย แต่ใครจะรู้ว่าลึกๆแล้วเขาก็ต้องการมัน
“หึๆ.. หลงทางหรอแม่กระต่ายน้อย” เสียงทุ่มที่กระซิบใกล้ๆทำรินดาขนกายลุกชัน หัวใจดวงเล็กเต้นเป็นกระส่ำ หวาดกลัวร่างสูงตรงหน้า พอได้สติเธอพยายามดันร่างบางของตัวเองให้หลุดออกจากพันธนาการของเขา แต่เหมือนยิ่งดันเขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นมากขึ้นกว่าเดิม
“เป็นใบ้รึไง ถามไม่ตอบ”
“อะ..!!”
“หึ! ก็ไม่ได้เป็นนิ..ไม่งั้นคงน่าเสียดายแย่…”