ทัณฑ์วิวาห์ลวง

การแต่งงานไม่ใช่เรื่องล้อเล่น มันคือการให้คำมั่นสัญญา ว่าจะรักกัน ดูแลกัน ให้เกียรติกัน...แต่เมื่อไหร่ที่การแต่งงานเริ่มต้นด้วยการหลอกลวง ก็จะจบลงด้วยความเศร้าและการสูญเสีย
-----------------------------------
เขาแต่งงานกับเธอทั้งที่เกลียด และเธอก็ยอมแต่งด้วยทั้งที่รู้ว่าเขาเกลียด...มีใครน่าขำเหมือนเธอบ้าง
“ใบหย่าอยู่ในลิ้นชักข้างเตียง ผมเซ็นไว้แล้ว ส่วนคุณอยากเซ็นเมื่อไหร่ตามสบาย” พูดจบเขาเดินไปอาบน้ำแต่งตัวอีกห้อง กระทั่งทุกคนกลับไปกันหมดเขาก็ขับรถออกไปเช่นกัน
สำหรับผู้หญิงที่เพิ่งแต่งงานยังครบยี่สิบสี่ชั่วโมง ไม่มีอะไรจุกได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว
เพียงแค่หัวถึงหมอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น นัยน์ตาคู่งามเป็นประกาย
“ค่ะพี่จิน...”
“คิกๆ ไม่ใช่คุณจินหรอกค่ะ แหมๆๆนี่คงรอสามีอยู่สินะคะ เสียใจด้วยที่ต้องทำให้ผิดหวัง”
อชิรญาถึงกับหน้าชา’สามี’ เธอไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นในคืนแต่งงาน
“ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะโทรมาหรอกนะ...เสียเวลา กำลังยุ่งๆอยู่ คงไม่ต้องบอกใช่ไหมดึกดื่นป่านนี้ฉันยุ่งเรื่องอะไร แต่คุณจินนะสิ รบเร้าให้ฉันโทรหาคุณ ให้บอกว่าคืนนี้เขาไม่กลับ ไม่อยากเห็นหน้าเมียที่ผู้ใหญ่เลือกให้ จึงนอนค้างกับฉันที่นี่ หวังว่าคุณจะมีความสุขกับการนอนกอดกระดาษแผ่นนั้น บาย...”
มือบางไร้เรี่ยวแรงถือโทรศัพท์ ร่างกายสั่นเทาด้วยแรงสะอื้นที่ไม่อาจกักเก็บไว้ได้อีกต่อไป น้ำตาไหลรินลงอาบสองข้างแก้มเป็นทาง ยกแขนขึ้นกอดตัวเองหวังบรรเทาความหนาวเหน็บในหัวใจ
ในคือแต่งงานเธอหลับไปทั้งน้ำตา...