Dizzy Love ปาปารัสซี่ที่รัก

“ไอริซ”
เกรทเรียกด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแทบไม่ได้ยิน หญิงสาวเงยใบหน้าสีขาวอมชมพูดขึ้นทีละนิด
“อะไรคะ?”
เกรทนิ่งเงียบ สายลมหนาวพัดเข้ามาอีกครั้ง เส้นผมสีน้ำตาลเงางามปลิวไสว
“คุณดูน่ารักมากเลยนะครับ”
นัยน์ตาสีฟ้าอ่อนเบิกกว้างขึ้นทันที ทุกอย่างเหมือนหยุดชะงัก นี่เขากินยาผิดมาหรือเปล่า? หรือว่าทำงานหนักจนเสียสติไปแล้ว?
“คุณพูดอะไรออกมา รู้ตัวหรือเปล่า?”
ไอริซเม้มปาก จ้องใบหน้าของเกรทอีกครั้ง
“รู้สิ ผมเพิ่งชมคุณไปว่า คุณดูน่ารักมากเลยนะครับ”
เกรทลุกขึ้น เคลื่อนใบหน้าเข้าไปหาไอริซอย่างช้าๆ พร้อมประกบริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างนุ่มนวล ดวงตาของเธอค้างอยู่กับที่ ความร้อนแผ่กระจายไปทั่วร่าง หัวใจเต้นถี่รัวอีกครั้ง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเสียจนสมองของเธอสั่งการไม่ทัน เกรทถอยใบหน้าออกห่าง แล้วจึงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและเสนาะใบหูว่า
“แล้วถ้าผมอยากจะบอกกับคุณว่า...ผม...”