เงื่อนไขรัก

เมื่อเงื่อนไขในพินัยกรรมและคำขอร้องครั้งสุดท้ายของผู้มีพระคุณ ทำให้เธอจำเป็นต้องมาเกี่ยวข้องกับเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอจะทำเช่นไรเพื่อจะรักษาผืนแผ่นดินอันมีค่านี้ให้คงอยู่ตลอดไป

คำโปรย.....

“กลัวหรือไง เมื่อกี้เห็นทำปากดี ท้าฉันอยู่เลย เก่งนักก็ดิ้นให้หลุด ถ้าไม่หลุดเดี๋ยวฉันจะอุ้มไปนอนในห้องด้วย” เขาพูดเล่นจริงทีจริง แต่ก็กลับทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงด้วยความกลัว ร่างบางพยายามขืนตัว มือเล็กออกแรงยันไปที่หน้าอกแกร่ง แต่เขากลับหาได้สะทกสะท้านไม่ ยิ้มเยือนอย่างใจเย็น รอว่าเธอจะทำเช่นไร เก่งนักไม่ใช่เหรอ
“คุณพัทธ์ปล่อยฉันเถอะค่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรที่คุณจะทำแบบนี้ เพราะฉันไม่หวั่นไหวไปกับคุณหรอก ฉันว่าคุณไปหว่านเสน่ห์ให้คุณสิริขวัญหรือผู้หญิงคนอื่นจะดีกว่า เพราะคุณไม่ใช่สเปกฉัน” เธอหารู้ไม่ว่าคำพูดของเธอกลับเป็นการท้าทายกระตุ้นต่อมอารมณ์ของเขาให้เดือดพล่าน นัยน์ตาคมดุจ้องมายังเธออย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ฉันอยากจะรู้นักว่าเธอจะปากดีเหมือนที่พูดรึเปล่า ธารธารา!” สิ้นคำพูดลง ริมฝีปากบางหยักได้รูปก็ฉกลงมาบดจูบริมฝีปากนุ่มของเธออย่างไร้ความปรานีด้วยอารมณ์ที่กรุ่นโกรธยากที่จะควบคุมได้อีกต่อไป