เกิดมาอีกครั้ง ก็ยังเป็นเธอ

ตื้อนัก...รักรุ่นพี่
จะเป็นอย่างไรเมื่อรุ่นน้องอย่างชมพู่ แอบหลงรักรุ่นพี่จอมหยิ่งอย่างพู่กัน แม่ของทั้งคู่ไม่ลงรอยกัน พาลให้พู่กันนึกชังชมพู่ตามปากเสียงของผู้ใหญ่ไปด้วย
พู่กันมีเพื่อนที่ชอบชื่อมายา มายาเป็นสาวอ่อนหวาน แต่เธอไม่ได้ชอบเพื่อนอย่างพู่กันแต่อย่างใด
แล้วโชคชะตาก็บันดาล ให้ชมพู่ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต ทำให้วิญญาณของเธอสิงเข้าไปอยู่ในร่างมายา ที่หัวใจหยุดเต้นกระทันหัน งานนี้กลายเป็นเรื่องชลมุนเสียแล้ว
สุดท้ายแล้ว ชมพู่จะต้องสิงอยู่ในร่างของมายาตลอดไปหรือไม่ และจะได้คบกับรุ่นพี่ที่แอบรักหรือเปล่า โปรดติดตามได้ในเล่มค่ะ

Taw Wann
ตัวอย่างเนื้อหาภายในเล่มค่ะ

ทั้งสองกำลังอยู่ในระยะประชั้นชิดจนได้กลิ่นลมหายใจของกันและกัน ชมพู่เงยหน้าจะมองพู่กัน ก็ปรากฏว่าเขามองเธออยู่แล้ว ทำให้ทั้งคู่ต่างก็สบตากันชั่วขณะ ก่อนที่พู่กันจะเป็นฝ่ายหันขวับไปทางอื่น ชมพู่หัวใจกระวนกระวาย ในท้องเหมือนอัดแน่นด้วยผีเสื้อนับพันล้านตัว พวกมันพากันเบียดเพื่อที่จะบินออกมา
ตึกตั่ก ตึกตั่ก ตึ่กตั่ก
ไม่ใช่แค่หัวใจของชมพู่ที่เต้นดังขนาดนี้ แต่ของพู่กันก็เต้นดังในจังหวะเดียวกัน ต่างคนต่างก็ใจเต้นแรง พากันอดทนรอจนกระทั่งพวกตำรวจเดินผ่านไป
“ไปหมดแล้วค่ะ” เธอเงยหน้าบอกเขาอีกครั้ง ทำให้จมูกชนกับคางเหมือนกับจูบไปอย่างไรอย่างนั้น เด็กสาวรีบกระโดดออกมาข้างหน้าด้วยอาการขวยเขินอย่างจัง
“นี่พี่พู่ ฉันไปก่อนละกันน่ะ”
“เดี๋ยวก่อนสิ” พู่กันฉวยแขนจับหมับ “เธอต้องทำการตกลงกับฉันก่อน”
“อะไรเหรอพี่?” เด็กสาวถาม ตะกี้ท้องไส้ก็ปั่นป่วนใหญ่แล้ว ยัวงมีการจับแขนให้หัวใจสั่นไหวอีกเหรอเนี่ย
“ถ้าเธออยากให้ฉันเก็บเรื่องทั้งหมดเป็นความลับละก็...” เขาชะโงกหน้าเข้าไปใกล้มาก จนแทบจะจูบกันอีกแล้วสิ
“เธอก็ต้องไม่คบกับผู้ชายคนไหนเป็นแฟน”
“ฮ้ะ !!!”
“นอกจากฉัน...”
“ฮ้ะ !!!”
“เพราะฉัน มายาไว้ใจฉัน ฉันจะคอยดูแลร่างของมายาเองไงละ เป็นไงละ เธอจะตกลงไหม ?”
ดูๆ ไปพู่กันก็หน้าแดงจัดเพราะอาการอายที่เก็บไม่มิด แต่ชมพู่ไม่ได้สังเกต เพราะมัวแต่น้อยใจ ที่สุดท้ายแล้ว เขาก็ทำไปเพื่อมายา ไม่ใช่เธอสักหน่อย
“ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ ปล่อยสักทีสิค่ะ จะกลับบ้านแล้ว” เธอสะบัดให้ออกจากการกอบกุม แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่หยุดยื้ออีก
“แล้วอีกอย่างก็คือ เธอต้องคอยให้เป็นคนซื้อน้ำมาให้ฉันทุกๆ ตอนเที่ยงด้วย”
“อะไรกันเนี่ย...?”
“อันนี้เธอเป็นการตอบแทนไง ที่ฉันจะเก็บเรื่องทุกอย่างเป็นความลับ...” เด็กหนุ่มปั้นสีหน้าจริงจังสุด “ตกลงไหมละ?”