ดั่งรอยพิศวาส

แสนรัก ปัญญาโชติ
จะทำเช่นไรได้ เมื่อนักธุรกิจหนุ่มสุดเซ็กซี่ผู้มีใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร แต่เป็นเจ้าของหัวใจซาตาน มองเธอเป็นเหยื่อที่เขาจ้องจะกลืนกิน ยิ่งไปกว่านั้นเธอกลับหวั่นไหวไปกับเขา ชนิดที่หัวใจเปราะบางไม่อาจต้านทานเสน่หาที่มีต่อชายหนุ่มได้เลยสักครั้ง
ทริสคอส แมคเพอร์สัน
ไม่ได้คิดจริงจังกับลูกสาวของคนทุจริตน่ารังเกียจในบริษัทของเขาเลยสักนิด ชายหนุ่มยื่นข้อเสนอ ให้เธอเอาตัวเข้าแลกเพื่อยุติการดำเนินคดีทั้งหมดกับบิดาของเธอ เขามองเธอเป็นเพียงแค่ตุ๊กตามีชีวิตไว้ระบายความใคร่ แต่เหตุไฉนเมื่อถึงเวลาต้องปลดปล่อยเธอ เขากลับคิดอยากเหนี่ยวรั้งเธอไว้ข้างกายโดยปราศจากกำหนดเวลาปลดปล่อยที่แน่นอน
“หัดใช้ตัวเองให้เป็นประโยชน์สิแสนรัก”
“ตัวของรักเหรอคะ”
ทริสคอสรู้สึกสบายใจที่จะใกล้ชิดเธอ เมื่อคลอเคลียแสนรัก เขาคิดว่าไม่จำเป็นต้องวางมาด หรือมีปราการขวางกั้นโลกส่วนตัวของ
“ทำให้ฉันพอใจแลกกับการอิสรภาพของพ่อเธอ”
“รักก็ทำแบบนั้นกับคุณอยู่แล้ว”
เธออ้อมแอ้มตอบกลับ นวลแก้มแดงระเรื่อ ทริสคอสเกยคางกับแผ่นท้องนุ่มเนียน แต่เหมือนยังไม่สาแก่ใจ เขาพยายามเลิกชายเสื้อที่แสนรักสวมขึ้นสูง เพื่อที่จะได้ใช้ไรเคราสุดเท่ครูดสัมผัสกับผิวเนื้อของเธอโดยปราศจากอาภรณ์ขวางกั้น
“ฉันต้องการมากกว่านั้น ไม่ใช่ชั่วครั้งชั่วคราว ทำสัญญากันอย่างจริงจังกับฉันสิแสนรัก”
ชายหนุ่มคิดสรุปกับตัวเองขึ้นมากะทันหันว่าเขาไม่มีทางพึงพอใจกับการเชยชิมเธอเพียงชั่วครั้งชั่วคราว เขาต้องการแสนรักมากกว่านั้น ให้เธออยู่ใกล้ชิด และเขาสามารถเรียกหาเธอเมื่อไหร่ก็ได้
“เจ็ดวันเหรอคะ”
“ไม่ใช่แค่เจ็ดวัน แต่ฉันต้องการเธอจนกว่าฉันจะเบื่อเธอ”