รักครั้งนี้...ให้คุณคนเดียว

"อิฐ...พี่ว่าใจเย็นๆ ดีกว่านะ อย่าไปว่าหลานแบบนั้นสิ ค่อยๆ พูดกันดีๆ อย่าใช้อารมณ์ "
เป็นเอกมองปราดเปรื่องด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ ก่อนจะเอ่ยกับปราดเปรื่องด้วยน้ำเสียงที่ดุดันและไม่พอใจ ตอนนี้เป็นเอกหงุดหงิดใจมาก ยิ่งเห็นหน้าตาของอธิชนาที่ทำหน้าตาใสซื่อยิ่งหงุดหงิดใจเหลือเกิน
"พี่ไม่เป็นผม พี่ไม่รู้หรอกว่า การแอบรักใครสักคนมันเจ็บปวดแค่ไหน รักเขามาก รอที่จะรักเขาคนเดียว คอยเฝ้าดูเขาเติบโตมาโดยตลอด ไม่เคยแม้แต่จะมองผู้หญิงคนอื่น ทั้งที่มีผู้หญิงคนอื่นวิ่งเข้าหามากมาย แล้วนี่หรือครับคือสิ่งที่คนที่ทุ่มเทให้กับความรักแบบผมต้องเจอและได้รับการตอบแทน"
ปราดเปรื่องจับแขนน้องชายฝาแฝดของเขาแล้วเอ่ยขึ้นมา
" พี่เคยเป็นแบบอิฐมาก่อน พี่ไม่ได้เข้าข้างผิงผิงที่ผิงผิงเป็นลูกพี่ลูกน้องของมิสานะ แต่อิฐลองคิดทบทวนดูให้ดี ผิงผิงไม่เคยรู้มาก่อนว่าอิฐน่ะชอบผิงผิง "
เป็นเอกแค่นยิ้มให้ปราดเปรื่องแล้วกอดอกมองอธิชนาด้วยสายตาที่กรุ่นโกรธ
"ที่ผมแสดงออกนี่มันยังไม่ชัดพอหรือครับคุณอธิชนา คุณนี่มันสุดยอดเลยนะ ที่เล่นกับความรู้สึกของผมหลอกให้ผมตายใจ พอผมขอคุณเป็นแฟน ทำไมคุณไม่ปฏิเสธ คุณรับเป็นแฟนกับผมทำไม คุณเห็นผมเป็นไอ้หน้าโง่ใช่มั้ย คุณคงสมเพชผมใช่มั้ยที่ผมอายุป่านนี้แล้วยังไม่เคยมีแฟน คุณนี่มันใจร้ายสุดๆ เลยนะรู้ตัวหรือเปล่า"
อธิชนามองหน้าเป็นเอกด้วยความรู้สึกผิด เธอผิดเองที่ไม่ปฏิเสธเป็นเอก เธอไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ อธิชนาทรุดตัวลงที่พื้นห้องตรงหน้าเป็นเอกแล้วมองหน้าเป็นเอก ก่อนจะยกมือไหว้เป็นเอก