ที่ว่างของหัวใจ

“ทำไม?"
“อะไรหรอ"
“แกทำเหมือนอึดอัด"
“เปล่าสักหน่อย ฉันเหมือนเดิม"
“แล้วทำไมไม่มองหน้าวะ" ปณาลีรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กมีความผิดแล้วถูกผู้ปกครองเค้นสอบ เธอเงยหน้าขึ้นมองตัวเลขชั้นซึ่งก็เหลืออีกตั้งครึ่งทาง
“อื้อ,,,” รณกรดันหญิงสาวจนแผ่นหลังติดกับผนังลิฟต์ก่อนจะตามด้วยการปล้นจูบในที่สาธารณะเป็นเป็นครั้งแรก
“เรซ! นะ..นี่มันในลิฟต์นะ"
“แกบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไง แต่แกไม่เหมือนเดิม น้ำปั่น"
“ขอเวลาสักพัก ฉันปรับตัวไม่ทัน"
“หรือเราจะไม่เป็นเพื่อนกันน้ำปั่น"
“เรซ ฉัน...”
ติ๊ง ชายหนุ่มหัวเสียเมื่อประตูลิฟต์ก็เปิดได้จังหวะเสียจริง