เสี่ยงรักบุรุษร้าย

พยาบาลส่วนตัว คือสิ่งรื่นเริงในยามที่ อาร์เดล ต้องพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บ มายาวี อ่อนหวาน น่ารัก และปรนนิบัติพัดวีเขาเป็นอย่างดี
ได้จับ ได้จูบ ได้ลูบๆ คลำๆ พอไม่ให้ไก่ตื่นตกใจ แล้วค่อยๆ ตะล่อม กล่อมเธอด้วยซิกซ์แพคและมัดกล้ามแน่นๆ อันเร้าใจ ก็หลงเสน่ห์ไม่ไหว...
เธอเหรอ... เปล่าเลย! เขานี่แหละที่หลงเธอไม่ไหวแล้ว
................................
“นี่ตกลงคุณจะทำไหม หรือกำลังชื่นชมร่างกายผมอยู่”
“ฉันเปล่านะคะ จะเช็ดให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะ”
อาร์เดลรู้สึกถึงวามเย็นจากผ้านุ่มที่แตะมั่วๆ ลงมาบนร่างกายเขา ไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้เลื่อนมือขึ้นไปจับมือเอาไว้จนอีกคนสะดุ้ง
“อุ๊ย! ทำอะไรปล่อยนะคะ”
“คุณเช็ดตัวให้ผมแบบที่ไม่ได้ลืมตาดู หรือว่าคุณเอาแต่จ้องหน้าอกผมกันแน่ ถึงได้เช็ดอยู่จุดเดียวไม่ไปไหนสักที” มายาวีเบิกตากว้างอย่างอับอายที่ถูกเขาจับได้
“เอ่อ ฉัน...” หญิงสาวพูดไม่ออก อยากอธิบาย แต่ก็เกรงว่ามันจะเป็นการแก้ตัว
“เช็ดตัวเป็นแน่นะคุณ”
“เป็นสิคะ”