กลรัก รุ่นพี่สถาปัตย์

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์

“รินทำไม่ได้เลย รินไม่เข้าใจ” หญิงสาวเอ่ยงอแงเมื่อเธอไม่สามารถทำตามในงานที่อาจารย์สั่งให้ทำส่งในศุกร์นี้ได้

“ไหนขอพี่ดูหน่อย” ลีวายเอ่ย พรางหยิบงานที่ฟารินงอแงไม่ยอมทำ

“พี่ลีวาย ทำให้รินหน่อยนะๆๆ”

“ถ้าพี่ทำให้ อาจารย์ก็รู้ซิครับ” ลีวายเอ่ย

“อาจารย์จะรู้ได้ยังไงคะ เรารู้กันสองคน”ฟารินเอ่ย

“พี่อยู่ปี3 ทำงานส่งอาจารย์จนอาจารย์จำลายเส้นได้หมดแล้วครับ แล้วน้องปีหนึ่งแบบน้องฟารินเนี้ย จะใช้ลายเส้นพี่ปี3ไปส่ง จะรอดได้ยังงไง”

“แต่รินทำไม่ได้นี่คะ….”

“เฮ้อ งอแงแบบนี่แล้วพี่จะทำยังไง”ลีวายเอ่ย

“ไม่รู้ค่ะ”

“งอแงไม่เข้าเรื่องเลยเรา”

ปากบ่น แต่มือก็ยังคงเริ่มร่างงานที่ฟารินบอกทำไม่ได้

“พี่ลีวายใจดีจัง”

“ใจดีแบบนี้ ให้พี่เป็นแฟนได้หรือยังละครับ”

“คะ!!….”

“เอากลับไปคิดดูก่อนก็ได้” ลีวายเอ่ย

ไม่นานกลุ่มเพื่อนๆคนอื่นก็เดินกลับเข้ามา ฟารินที่ยังทำตัวไม่ถูกก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ

“อ้าวน้องฟาริน ทำไมนั่งตัวแข็งทื่อแบบนั้นครับ เพื่อนพี่มันหื่นใส่ใช่มั้ย”โฟเพื่อนสนิทของลีวายเอ่ย

“กูเคบยทำแบบนั้นหรือไง”ลีวายเอ่ย

“มึงมันเสือซ่อนเล็บไอ้วาย!”

“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ”

“นี่ๆ น้ำมาแล้ว”หลินเพื่อนของฟารินที่ไปซื้อของพร้อมโฟวางแก้วน้ำให้

“ระวังมันหยดเปื้อนเสื้อ” ลีวายแกะหลอดก่อนปักลงแก้วน้ำหวานสีแดงส่งให้ฟาริน

“ขอบคุณค่ะ”