สามี(ไม่)กรรมสิทธิ์

องศาเหนือคว้าหมับทันควันเมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวที่ดูจะไล้ลงต่ำเรื่อย ๆ เดิมทีเขาก็กึ่งหลับกึ่งฝัน แต่พอจังหวะที่ถูกคลำถึงหน้าท้องก็ต้องรีบหยุดสิ่งที่กำลังลูบคลำเขาอย่างมือบอนก่อนที่อะไร ๆ จะเลยเถิด
สะเลเตลืมตาโพลงอย่างงุนงง รู้สึกเบลอ สติยังไม่เข้าที่เข้าทางจนต้องหลับตาลงอีกรอบ จากนั้นมองลงไปที่มือของตัวเองที่ถูกมือหนากุมไว้แน่นและไม่ยอมให้เธอขยับมัน
“คือ...ทำไมฉันมานอนห้องนี้ล่ะคะ”
“ยังจะถาม ไปทำอะไรมาไข้ขึ้นขนาดนั้น แล้วนี่อะไรตื่นมาก็หื่นใส่ผู้มีพระคุณเลยงั้นเหรอ” ว่าแล้วก็จับมือเรียวที่ไม่ร้อนผ่าวเพราะพิษไข้เหมือนเมื่อคืนชูขึ้น
“ฉันฝันอย่างอื่นไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย” โต้เสียงเบาแทบไม่ได้ยิน
องศาเหนือจับมือจิ๋วอันตรายวางลงบนเตียงแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง มองคนที่ยังทำหน้าเอ๋อไม่เลิกขยับตัวพลางถอนหายใจ “เป็นอะไรอีก”
“หิวข้าวค่ะ”