เมียชังท่านประธาน

“คุณมังกรอยู่กับฉัน เขาคงเบื่อเมียท้องโตอย่างเธอแล้วล่ะ”
เธอนอนร้องไห้อยู่คนเดียว แต่เขาอยู่กับผู้หญิงอีกคน

โปรยปราย

“คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอพิ้งค์”
กรภัทรกระชากผ้าห่มออกจากร่างแน่นิ่ง ใบหน้าคมคายระดมจูบคนหลับกระทั่งตระการตาเริ่มรู้สึกตัว
เปลือกตาบอบบางเปิดรับแสงสลัวในอารมณ์ครึ่งหลับครึ่งตื่น จังหวะที่ดวงตาอมทุกข์เบิกกว้างริมฝีปากนุ่มเนียนก็ถูกประกบจูบอย่างโหยหาเรียกร้อง
“ต่อให้รังเกียจคนเลวอย่างฉันแค่ไหน เธอก็ต้องอยู่ด้วยกันจนวันตาย”
กรภัทรตวัดร่างคนที่มีผลต่อหัวใจเข้ามากอด ทั้งปากและจมูกซุกไซ้ใบหน้าลงมาถึงเนินอกกระทั่งตระการตาเริ่มอ่อนแรง
แม้จะมีเพียงแสงสว่างเพียงน้อยนิดสาดเข้ามาภายในห้อง ทว่าดวงตากลมโตกลับฉายแววมึนตึงสะท้อนแสงสีนวลของดวงจันทรา
“หนูเกลียดคุณ ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว”
“คิดว่าฉันแคร์ความรู้สึกนางบำเรอเหรอ”
“หนูไม่ใช่นางบำเรอ หนูไม่ขายตัว แล้วก็ไม่ต้องเอาเรื่องค่าซ่อมรถมาบังคับให้หนูทนให้คุณเอาเปรียบ”
“มีปัญญาหาเงินมาใช้หนี้เหรอ ไอ้หมอวาคินมันคงไม่ยอมเสียเงินเป็นล้านให้ผู้หญิงเคยมีผัวอย่างเธอหรอก”
“ทำไมหนูต้องเอาเงินพี่หมอ ในเมื่อคุณแม่หนูมีเงินสินสอดที่ได้รับจากคุณ”
“อย่าหวังว่าฉันจะยอมให้เธอใช้หนี้ด้วยเงินสินสอดที่ฉันให้ไป”

(ตอกย้ำความเจ็บ จากมือที่สาม)

“ในฐานะที่เธอมาก่อน ฉันไม่อยากทำอะไรข้ามหน้าข้ามตา...เอาเป็นว่าฝากเนกไทคืนท่านประธานหน่อยแล้วกัน ท่านประธานเช่าห้องให้ฉัน มันอาจไม่หรูเท่าคอนโดที่เธออยู่ แต่ช่วงนี้ท่านมานอนค้างกับฉันทุกคืนเลยนะ”
“พี่ทำแบบนี้ต้องการอะไรเหรอคะ?” ตระการตากดเสียงไม่ให้สั่นพร่า แม้รอบดวงตาเริ่มร้อนผ่าวและเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำอุ่น
“แค่อยากบอกให้เธอรู้ไว้…บางวันที่ตัวเขาอยู่กับเธอ แต่หัวใจเขาอยู่กับฉัน”
เจนจรินทร์ส่งเนกไทที่หล่อนแอบหยิบมาจากรถกรภัทรใส่มือตระการตา ก่อนจะเดินยิ้มจากไปด้วยท่าทางอย่างผู้ถือชัยชนะ

คำแนะนำก่อนทำการโหลดซื้อ
กรุณาโหลดตัวอย่างอ่านเพื่อทำความเข้าใจกับเนื้อหาก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านจากทั้งเว็บเด็กดี เว็บรีดอะไรต์ และเว็บธัญวลัยค่ะ

____________ชมพราว____________