รักร้ายคุณชายจอมหยิ่ง

"จะไปไหน"

"กลับบ้านค่ะ"

"ใครอนุญาติ"

"เอ่ออ ก็ในเมื่อคุณเจย์ไมได้เป็นอะไรใบตองก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องดูแลนี่คะ"

"แต่ฉันเป็นเจ้านายเธอนะอย่าลืม คนที่สั่งให้เธอกลับได้คือฉันไม่ใช่ว่าอยากจะอยู่ก็อยู่อยากจะไปก็ไป"

"ค่ะใบตองไม่เคยลืมว่าใบตองเป็นใครคุณเจย์เป็นใคร แต่ใบตองต้องรีบกลับเพราะ...."

"เพราะอะไร นัดใครไว้"

"เปล่าค่ะ คือใบตองแค่จะรีบไปซื้อยาคุมฉุกเฉินเพราะเมื่อคืนคุณเจย์.....ไม่ได้ป้องกัน"

"กลัวท้อง??? "

"หรือคุณเจย์ไม่กลัวคะ ถ้าใบตองท้องขึ้นมาคนที่รับผิดชอบก็คือคุณเจย์นะคะ หรือคุณเจย์อยากมีลูกกับใบตองคะ" เธอพูดเพราะอยากรู้ว่าเขาจะคิดยังไงกับเธอหลังจากที่อะไรๆ มันเปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อน

"ถ้าฉันจะมีลูกฉันคงไม่เอาเธอมาเป็นแม่ของลูกหรอกนะยัยกาฝาก อย่างเธอก็เป็นได้แค่ของเล่นแก้เหงาบนเตียงเท่านั้นแล่ะ" 

"ค่ะ ขอบคุณนะคะที่ยังให้เกียรติใบตองได้เป็นของเล่นให้คุณเจย์  แต่...."

"แต่อะไร"

มันจุกจนพูดไม่ออก ผู้หญิงไร้ค่าไร้ราคาอย่างเธอมันก็เป็นได้แค่นี้แล่ะอย่าหวังอะไรเลยเพราะมันไม่เคยมี

 "แต่.....ใบตองคงไม่รับไว้"

"หมายความว่าไง"

"ใบตองจะไม่ยอมมีอะไรกับคุณเจย์อีก แค่สองครั้งก็มากเกินพอแล้ว"

"แล้วเธอคิดว่าฉันเอาเธอได้แค่คนเดียวรึไงวะ"