รักร้าว...My broken heart

รักกันมาก แต่อยู่ด้วยกันไม่ได้
จุดเริ่มต้นของความรักคือความเข้าใจผิด
และเมื่อเขารู้แจ้งเห็นชัดด้วยตัวเอง
ความเกลียดชังในจิตใจแปรเปลี่ยนเป็นความรัก
ที่อยู่บนพื้นฐานของความไม่ถูกต้อง
ความรักหลบๆ ซ่อนๆ จึงเกิดขึ้น
..........
เธอต้องเลือกระหว่าง
ถูกใจกับถูกต้อง
และเดินจากเตมินทร์ด้วยใจร้าวราน
พร้อมกับสายใยรักระหว่างเขากับเธอ
......
“เธอชื่อสุดา เป็นเพื่อนหมวย” คนที่นั่งร่วมโต๊ะหันมองเตมินทร์เป็นตาเดียว
“เพื่อนหมวยเหรอ” วิญญูถาม
“อืมใช่ เพื่อนสนิทหมวย แต่ทางบ้านหมวยไม่ค่อยชอบเพราะจน” เตมินทร์บอกเพิ่มเติม
“พี่สาวของสุดาทำงานที่นี่ด้วยนะคะ ชื่อสร้อยค่ะ” เสียงแทรกขึ้นมาเป็นเสียงฤดี ที่เรียกความสนใจให้สี่หนุ่มมาก “เป็นพีอาร์เหมือนฤดีไงคะ”
“หึ...” เตมินทร์กระตุกยิ้ม ทำเสียงเหยียดจันทร์สุดาเบาๆ เพราะคิดว่า คงมีอาชีพเสริมไม่ต่างกับพี่สาว แต่คงลืมคิดไปว่า นักร้องที่นี่ไม่รับงานนอก
แม้ว่าสร้อยสุดาเป็นพีอาร์คลับหรู เธอเคยมานั่งเอาใจหนุ่มๆ โต๊ะนี้สองครั้ง แต่ไม่เคยถูกหิ้วไปหาความสุขข้างนอก อาจเป็นเพราะหนุ่มกลุ่มนี้ มักเรียกใช้บริการ ‘เด็กนอก’ ที่รู้กันว่า อยู่ในสังกัดของมณีรัตน์ สวยเด็ดดวงทั้งสิ้น
“ทำหน้า ทำเสียงแบบนี้ ทำให้ฉันคิดนะว่า นายไม่ชอบสุดา” สันติชัยที่นั่งอยู่ใกล้เตมินทร์ เห็นสีหน้าเตมินทร์พอดี เขาอดถามไม่ได้
“ก็แค่ไม่ชอบหน้า ไม่รู้ทำไม ตอบไม่ได้เหมือนกัน” คนถูกถามตอบตรง “แต่ถึงฉันไม่ชอบหน้า ฉันก็ไม่คิดว่าเป็นประเด็นหลัก เพราะไม่คิดเสวนากับสุดาอยู่แล้ว เจอหน้ากันก็แทบไม่คุยกัน”
เตมินทร์เคยไปเจอเพื่อนวัชรีพรหลายคน หนึ่งในนั้นคือจันทร์สุดา ทุกครั้งที่เจอกันก็แค่ยิ้มทักทาย ไม่ได้พูดคุยกันสักคำ ต่างกับเพื่อนคนอื่นของวัชรีพรที่เตมินทร์สนทนาด้วย ดูเหมือนจันทร์สุดารู้ตัวว่า เตมินทร์ไม่ชอบหน้าตน เธอก็จะหลีกเลี่ยงไม่ร่วมคุยด้วย นั่งกินอาหารเงียบๆ คุยกับแค่เพื่อนของตัวเองเท่านั้น
....
เมื่อความไม่ชอบหน้า กลายเป็นความรัก
หัวใจสองดวงจึงร้าวระบมเพราะพิษรัก
....