พิรุณพรมรัก

คำโปรย
เขาช่วยข้าไว้ในคืนฝนพรำ ตั้งแต่นั้นมาหัวใจข้าหวั่นไหวยามนึกถึง แต่เหตุใดท่านผู้กล้าไม่บอกชื่อแซ่ เพียงให้เรียกว่า "ปินปิน" เท่านั้น

เรื่องย่อ

ตั้งแต่คืนฝนพรำแสนอันตราย ข้า..หวังหนิงเซียน เอาแต่คิดถึงท่านผู้กล้าที่ช่วยชีวิตจากอันตราย ความประทับใจที่มีต่อเขามากมายจนข้าแม้แต่สายตาที่มองไม่เห็นของเขานั้นหาใช่เรื่องสำคัญไม่ ข้าเห็นแต่ความงดงามของเขา บุรุษที่ไม่ยอมเผยสกุล หากแต่ให้ข้าและพี่ชายเรียกเพียง “ปินปิน”

อนิจจัง หลังจากคืนนั้นมารดากลับห่วงใยข้าเกินพอดี ชีวิตข้ากลายเป็นนกในกรงตั้งแต่นั้น เฝ้าแต่คิดถึงเขา ปล่อยให้หัวใจโบยบินทั้งที่กายถูกจำกัดเพียงจวนตระกูลหวังเท่านั้น