ฉันคือแอปเปิ้ลในสวนเอเดน(ฮาเร็ม)

ค่ำคืนมืดมิด มีเพียงแต่เสียงหอบเหนื่อยในห้องนอนชั้นบนสุดของโรงแรมชื่อดัง

เธอยกมือขึ้นมากำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น

จะ..เจ็บ!!! เจ็บโว้ย!!

แล้วอาการจุกที่ท้องน้อยนี้มันอะไร ตัวของเธอกำลังขยับตามแรงกระแทกของชายบนร่าง

ที่หลังของเธอนั้นชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ เสียงครางอย่างพึงพอใจมันออกมาจากลำคอของบุรุษที่กำลังขืนใจเธออยู่

เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะยกมือขึ้นมาผลักเขาออกไป ทว่ายิ่งเธอขัดขืนมันกลับกลายเป็นความสนุกของชายผู้นั้น

ให้ตายเถอะนี่มันอะไรกันฟะ!! เธอจำได้ว่าภาพความทรงจำล่าสุดของเธอคือเธอกำลังเดินข้ามถนน และแสงไฟจากรถบรรทุกก็สว่างจ้าจนเธอแสบตา

กลิ่นเลือดและกลิ่นเนื้อไหม้ยังติดอยู่ที่ปลายจมูก เธอมั่นใจว่าเธอตายไปแล้วอย่างแน่นอน

แล้วนี่มันคืออะไร!!

“ขัดขืนไปก็ไม่ได้อะไรจูเลีย เจ้าก็รู้ว่าข้าต้องการใช้ร่างกายของเจ้าเพื่อฟื้นฟูพลัง…”

เธอยกขาขึ้นมา ก่อนจะรวบรวมแรงที่มีถีบเขาออกไป!!

“อะ..โอ๊ย!! นี่เจ้ากล้า!!”

เธอลุกขึ้นพร้อมทั้งดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดบังร่างกายเอาไว้ เธอตั้งใจว่าจะอ้าปากด่าเขา ทว่าพอเห็นหน้าของเขาก็ทำเอาเธอตะลึง ใบหน้าที่หล่อเหลาโดนใจแต่แฝงไปด้วยกลิ่นอายที่แสนอันตราย

ดวงตาที่แหลมคอราวกับเหยี่ยว มองมาที่เธออย่างไม่พอใจ ทว่าสิ่งที่ดึงดูดสายตาของเธอก็คือแก่นกายขนาดมหึมาของเขาที่มันตั้งตรงอีกทั้งรอบๆ มันเต็มไปด้วยเมือกสีขาว

…มันสามารถเข้าไปในร่างกายของเธอได้ด้วยเรอะ!! มิน่าถึงได้เจ็บขนาดนั้น

“เป็นอะไร ทำอย่างกับไม่เคยเห็น? เราสัญญากันแล้วไง ว่าทุกคืนเดือนมืดเจ้าจะต้องมาร่วมรักกับข้าเพื่อมอบพลังของเจ้าให้กับข้า….มาเถอะจูเลียมาทำกับต่อ มันยังไม่สงบเลยเห็นไหม?”

“ที่นี่ที่ไหน?”

เขาเลิกคิ้วมองเธออย่างไม่เข้าใจ

“โรงแรมเมอริตั้น”

ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอลุกขึ้นไปส่องกระจกก็พบว่าใบหน้านี้มันไม่ใช่ใบหน้าของเธอ

โรงแรมเมอริตั้น ราชอาณาจักรกันนาร์!!

นี่มันนิยายเรื่องอ้อมกอดแห่งซาตาน…นวนิยายรักที่ขายดีเป็นประวัติการณ์ จูเลียน่าคือนางเอกของเรื่องนี้ เธอคือแอปเปิลในสวนเอเดน ผลไม้ที่ใครๆ ต่างก็อยากกิน

ในสวนเอเดนประกอบไปด้วยต้นไม้มากมายหลายชนิด พระเจ้าได้มอบหมายให้อดัมและอีฟเป็นผู้ดูแลสวนแห่งนี้ ทั้งสองสามารถกินผลไม้ได้ทุกอย่างในสวน ยกเว้นผลของแอปเปิล ในคราแรกอดัมและอีฟก็ไม่ได้สนใจแอปเปิลเลยแม้แต่น้อย แต่มีงูพิษอย่างลูซิเฟอร์มาคอยยุยงว่าให้ทั้งสองเด็ดลูกแอปเปิลมากินสิ มันคือผลไม้แห่งความหยั่งรู้….

หลังจากที่อดัมและอีฟกินผลแอปเปิลต้องห้ามของพระเจ้าไปแล้วก็เกิดมีพลังวิเศษขึ้นมา พระเจ้าโกรธมากที่ทั้งสองคนกล้าขัดคำสั่ง!!

จึงส่งอดัมและอีฟลงไปเวียนว่ายตายเกิดที่โลกมนุษย์ ทั้งสองร้องไห้คร่ำครวญขอโอกาสและความเมตตาแก่พระเจ้า

พระเจ้าก็เลยเด็ดลูกแอปเปิลมาจากต้น พร้อมบอกว่าหากพวกเขาสามารถตามหาแอปเปิลลูกนี้ในโลกมนุษย์พบ จะให้พวกเขากลับมาที่นี่อีกครั้ง

พระเจ้าได้ให้แอปเปิลสีแดงสดลูกนั้นไปเกิดเป็นจูเลียน่าที่แสนงดงามและสูงส่ง แต่ให้อดัมและอีฟเกิดเป็นชาวบ้านที่ต้อยต่ำ เพื่อให้พวกเขาสำนึกถึงความผิดบาปกับสิ่งของที่ไม่ควรแตะต้อง

ทุกการกระทำของพระเจ้าอยู่ในสายตาของงูพิษลูซิเฟอร์หมด เขารู้ว่าผลแอปเปิลศักดิ์สิทธิ์นั้นมีพลังมากขนาดไหน เขาจึงมาจุติที่โลกมนุษย์เพื่อตั้งใจจะดูดพลังชีวิตของจูเลียน่าไป

ที่น่าเศร้าคือนางเอกดันไปรักลูซิเฟอร์นี่แหละ!! เธอก็เลยยอมมอบพลังชีวิตให้ลูซิเฟอร์จนหมด และยอมตายอย่างไร้ค่าในอ้อมกอดของเขา….

….แล้วเมื่อครู่เขาเรียกเธอว่าอะไรนะ จูเลีย?

พระเจ้าเธอคือนางเอกของเรื่องนี้!!!