รักร้ายนายเพื่อนสนิท

"ฉันไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น"

"เธอจะอยู่คนเดียวได้ไง ท้องอยู่นะอย่าลืมดิ"

"แค่ท้องมั้ย ไม่ได้เป็นง่อยและอีกอย่างเราก็แข็งแรงดีแล้ว"

"ยังไงฉันก็ไม่ไว้ใจ ไปอยู่คอนโดด้วยกันนะ"

"คอนโดที่นายพาใครต่อใครมาน่ะเหรอ ฉันไม่ไป"

"ไม่ได้พาใครไปแล้วทั้งนั้นสาบานได้"

"อย่ามาสาบานอะไรเลย เราไม่เชื่ออะไรอีกแล้ว นายจะไปไหนก็ไป เราดูแลตัวเองได้และอีกอย่างเด็กในท้องนี้ไม่ใช่ลูกของนายๆจะมาใส่ใจทำไม เดี๋ยวพี่ภพก็มาดูแลเอง"

"เธอคิดว่าฉันโง่เชื่อที่เธอบอกเหรอ"

"จะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่นาย" ฉันพยายามลุกออกจากวีลแชร์เมื่อบุรุษพยาบาลเข็นลงมาถึงหน้าตึกเพื่อจะโบกรถแท็กซี่กลับหอพักแต่มาร์คไม่ยอมเขาจับไหล่ฉันให้นั่งอยู่กับที่ก่อนจะเข็นวีลแชร์ที่ฉันนั่งไปที่รถของเขา เขาจัดการอุ้มฉันให้ขึ้นไปนั่งบนรถของเขาก่อนที่รีบวิ่งอ้อมมาทางฝั่งคนขับ ฉันอยากจะลุกออกไปแต่ก็กลัวจะเป็นอันตรายเพราะหมอก็เพิ่งแนะนำว่าจะเดินจะลุกจะนั่งก็ให้ทำอย่างช้าๆซึ่งมันทำให้ฉันหนีเขาไม่ได้อย่างที่ต้องการ สุดท้ายฉันก็ต้องจำใจนั่งรถมากับเขา แต่เขาไม่ไ่ด้พาฉันไปที่คอนโดเขานะคะ เขาพาฉันมาที่บ้านป๊าม๊าแทน ฉันมองอย่างแปลกใจที่เขาพามาที่นี่

"นายมาบ้านป๊าม๊าทำไม"

"บอกไม่อยากอยู่คอนโดฉันก็เลยพามาที่นี่ ม๊าจะได้ดูแลเธอได้"

"นี่นายบอกม๊าเหรอว่าเราท้อง"

"อื้มมม บอกสิข่าวดีขนาดนี้ไม่บอกได้ไง"

"แต่ลูกเราไม่ใช่..."

"เธออย่าโกหกฉันไม่เชื่อ ฉันมั่นใจว่าเด็กเป็นลูกของฉันแน่นอน เธอไม่มีทางมีอะไรกับคนอื่นได้หรอก"

"มั่นใจดีนะ แล้วทีนายล่ะยังมีคนอื่นได้เลยแล้วทำไมเราจะมีไม่ได้"

"เพราะเธอไม่ได้เลวแบบฉันไง"

เขาก็ยอมรับตัวเองนะว่าเลว ก็ดีค่ะจะได้ไม่ต้องด่าให้เปลืองน้ำลาย

............................................................................

ปล1.นิยายของไรท์ทุกเรื่องจะแนวน้ำเน่า แนวดราม่าพระเอกเลวนางเอกจะน่าสงสารแต่จบแบบhappy endingทุกเรื่องค่ะ

ปล2. นิยายก็คือนิยายไม่ใช่เรื่องจริงแต่งมาเพื่อความบรรเทิงอ่านคลายเครียด เพราะแบบนี้ไรท์ถึงบอกว่าถ้าอ่านตัวอย่างแล้วไม่ชอบก็กดข้ามไปได้เลยค่ะ

ปล3. ที่ไรท์ปิดคอมเม้นเพราะเจอคอมเม้นที่บั่นทอนจิตใจก็เลยปิดไปซะเพื่อความสบายใจ