หยุดร้ายด้วยรัก

♥♥♥♥♥♥ โปรแรง !!! รับปีใหม่ ♥♥♥♥♥♥♥
19 บาท 19 บาท 19 บาท เท่านั้นค่ะ
ส่งความสุขปีใหม่กันนะคะ

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ถึงหล่อนจะแสนร้าย แต่อย่างน้อยต่อหน้าก็ไม่มีใครทำตัวแย่กับหล่อน เพราะหล่อนแสนรวย แม้จะอวบเกินพิกัดไปบ้าง ก็ยังมีคนต้องการแต่งงานกับหล่อนอยู่ดี...แต่แล้ววัชระก็เข้ามา ลักพาตัวหล่อน โดยที่หล่อนไม่รู้เหตุผล เขาใจดี เกินกว่าจะเป็นโจร...จนกระทั่งหล่อนได้รู้ความจริง ว่าตัวการทั้งหมด คือคู่หมั้น ที่หล่อนแสนหลงใหล สุดท้าย หล่อนก็กลายเป็นคนที่ ขอความช่วยเหลือจากวัชระเสียเอง และแล้วความรักที่เพิ่มขึ้น พร้อมๆกับน้ำหนักที่ลดลงไปทุกที.....

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ตัวอย่าง....
“โธ่เอ๊ย พี่คนนี้ที่เคยแบกมีนตั้งแต่ในสวนไปจนถึงบ้านพักเนี่ยนะ แบบไกลขนาดนั้นยังแบกมาแล้วกะอีแค่ดึงขึ้นมา อ้ะจะไปหนักหนาอะไร” ชายหนุ่มพูดพร้อมยื่นมือไปหา...หญิงสาวช่างใจอยู่ครู่หนึ่งจึงยืนมือไปใหม่ เพียงแค่ส่งมือไปให้เขากำมือให้มั่น....พรึ่บ !!
“เอ๊ะ !! ??” หญิงสาวอุทานได้เพียงคำเดียว ร่างกลม ๆที่หล่อนเข้าใจมาตลอดว่าหนักแสนหนัก ก็ลุกขึ้นยืนจากแรงดึงของชายหนุ่ม...
“หา !! พี่วัชทำแบบนี้ได้ด้วย มีนตัวไม่หนักเหรอคะ ?” หญิงสาวถาม หากแต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้มีท่าทางเหมือนไหล่จะหัก แขนจะหลุดแต่อย่างใด เขายังคงมีท่าทีสบาย ๆ เหมือนเช่นปกติ
“ก็ปกตินะ” เขาบอก พร้อมยิ้มให้...ราวกับเรื่องธรรมดา....ก็ธรรมดานั่นแหละสำหรับวัชระ เขาไม่เคยมองคนนั้นคนนี้ ที่รูปกายภายนอกอยู่แล้ว เพราะน้องสาวของเขา....วารี ก็เคยเป็นแบบนี้มาก่อน....มีรูปลักษณ์ที่ผิดแผกไม่เหมือนใครเขา... เวลาไปอยู่ในหมู่เพื่อน หรือไปที่โรงเรียน ก็ยิ่งทำให้ถูกล้อเลียน ถูกกลั่นแกล้ง...จนร้องไห้กลับบ้านมาไม่เว้นแต่ละวัน....คนที่ล้อเลียนเห็นปมด้อยของคนอื่นเป็นเพียงเรื่องพูดเล่น....ด่าเล่น ๆ พูดเสร็จก็แทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าคำพูดมักง่ายของตัวเองได้สร้างรอยแผลเอาไว้ในชีวิตใครบ้าง....แต่คนที่ต้องฟังคำพูดพวกนั้นซ้ำไปซ้ำมา...มันทรมาน โดยเฉพาะกับเด็ก ๆ ที่ยังไม่มีภูมิต้านทานด้านร้ายต่างๆ เขาไม่อยากให้ตัวเองเข้าไปเป็นหนึ่งในความทรงจำแย่ๆของใคร....และตอนนี้ ในความทรงจำของมีนนราก็มีเขาเข้ามาอยู่....วัชระได้กลายเป็นหนึ่งในไม่กี่คน ที่เป็นความทรงจำดีๆ ของหล่อน
“นั่นสินะ ที่จริงก็ปกตินี่เอง เราก็แค่คนปกติคนหนึ่งนี่เอง” หญิงสาวพึมพำ เสียงที่เคยกล่าวร้าย ราวกับว่ารูปร่างของหล่อน มันเป็นเรื่องผิด....เสียงนินทาลับหลังที่ชอบดังขึ้นมาซ้ำ ๆ ในหู กลับค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยเสียงของเขา.... “ก็ปกตินี่...” คำพูดสั้นๆ ที่ทำให้มีนนราหายใจคล่องมากขึ้น....
“ไปกันเถอะเดินไหวไหม ? หรือต้องให้พี่แบกกลับอีก ?” วัชระถาม หากแต่หญิงสาวทำหน้างง
“แบก....อีก ????”
“ พี่เคยแบกมีนด้วยเหรอ ?” หญิงสาวพยายามทบทวนความทรงจำ
“หือ ? อย่าบอกนะว่าวันที่มีนเป็นลมที่สวนปลูกผัก มีนคิดว่ามีนละเมอกลับมาเอง ?” เขาเอ่ยเสียงล้อ ๆ ขณะทีมีนนราอ้าปากค้าง ....เชี่ย !! เสียงอุทานในใจนั้นดังลั่น จริงด้วย หล่อนลืมคิดไปเลย ว่าตอนนั้นกลับมาได้ยังไง เพราะมัวแต่ตกใจที่รู้ว่าบริบูรณ์เป็นคนวางแผนลักพาตัวหล่อนมา...


♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ตัวอย่าง 2

“จะพูดอะไรก็พูดมา อย่าอ้อมค้อม” เสียงของวัชระเองก็ห้วนสั้นลงทุกที
“ง่าย ๆ แกก็แค่ทำวิธีไหนก็ได้ ให้ยัยอ้วนนั่นโทรหาพ่อของตัวเอง บอกว่าปลอดภัยดี มาเที่ยวกับเพื่อน หรืออะไรก็ได้ ไม่น่าเกินความสามารถของแกเลยนะโว้ย”
บริบูรณ์ภาคภูมิใจในความหลักแหลมของตนเองซะเหลือเกิน ในขณะที่วัชระ เงียบกริบ จนเขาคิดว่า ตัดสายไปแล้วซะอีก
“เฮ้ย ! ฟังอยู่ปะเนี่ย ?”
“เออ ก็ฟังอยู่” วัชระตอบกลับสียงเย็น
“แล้วทำไมไม่ตอบวะ แกคิดว่ายังไงบ้าง ?” บริบูรณ์ถามโดยไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ ชายหนุ่มที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ กำลังอดทนอดกลั้นมากแค่ไหน ?
“มันก็คิดอยู่หลายอย่างนะ แต่ก็พูดไม่ได้” วัชระว่า
“พูดมาเหอะ เราเพื่อนกันไง มีอะไรก็ต้องบอกกันได้สิ” บริบูรณ์ทำหน้าราวกับว่าตนเองใจกว้างซะเหลือเกิน
“มันพูดไม่ได้จริง ๆว่ะ เดี๋ยวแกจะสะเทือนใจ” เขาตัดบท แต่บริบูรณ์ไม่ยอม
“เฮ้ยไม่เป็นไรหรอก ไม่สะเทือนใจ ไม่โกธรอะไรทั้งนั้น คนอย่างบริบูรณ์นี่บอกเลย แข็งแกร่ง” ชายหนุ่มตบอกตัวเอง
“ก็ได้ แต่จำไว้นะ ว่าทั้งหมดนี้ ฉันไม่ได้พูด...มันเป็นแค่ความคิดที่อยู่ในใจ ที่ฉันไม่ได้คิดจะพูดเลย” ชายหนุ่มผู้กำลังอดกลั้นบอก
“เออ เข้าใจแล้ว บอกมาเลยอย่าลีลา” ลูกชายเสี่ยย้ำหนักแน่น
“ก็ได้ ฉันแค่กำลังคิดในใจว่า...ไอ้เพื่อนเลว เอะอะ ก็หาแต่คุกตะรางมาใส่หัวกู สันดานเสีย ชอบดูถูกคนอื่น งานง่าย ๆของมึงอ้ะ ลองให้พ่อมึงมารู้สิ พ่อมึงเอาตีนลูบหน้ามึงแน่ ไอ้ลูกอกตัญญู ไอ้เพื่อนเหี้ย ไอ้หน้าส้นตีน!” วัชระบอกความในใจด้วยระบบเสียงอัพพาวเวอร์ และอินเนอร์จัดเต็ม ก่อนต่อด้วยประโยคปิดท้าย ด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึกดังเดิม
“เนี่ย ก็คิดแบบนี้แหละ แต่ไม่กล้าพูดออกไปไง กลัวเพื่อนรักจะโกธร...แกไม่ได้โกธรใช่ไหม ?คุณบริบูรณ์ผู้แข็งแกร่ง ”
“เอ่อ....เออ ไม่ได้โกธรมั้ง....แค่นี้ก่อนนะ ไปเช็คหน้าก่อนว่าเปลี่ยนเป็นตีนรึยัง ?”
วัชระวางสายจากบริบูรณ์ด้วยสีหน้าหนักใจ ความจริงแล้วทุกอย่างที่ทำอยู่ขณะนี้ไม่มีอะไรสักอย่างที่จะทำให้เขาเบาใจได้เลย


♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ราคาโปร ถูกม๊าก ๆๆๆๆๆ ****ซื้อระบบWeb / Android ถูกว่า Apple (iOS) นะคะ****

โหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจนะคะ

ขอบคุณที่ให้ความรัก กันมาตลอด จากวันนั้นจนถึงวันนี้........สุขสันต์ปีใหม่ค่ะ รักนะคะ

จันทร์เลขา