บุปผาน้อย ก้อนหินผิดไปแล้ว

‘ก้อนหินโสโครก’ X ‘บุปผาสวรรค์’
หนึ่งปากแข็ง หนึ่งอ่อนโยน กับคำสาปชวนปวดหัว
พระเอกโบ้ น่าเอ็นดู๊ น่าเอ็นดูค่ะ ><
--------

“เจ้ายืนยันจะไปให้ได้”
“เจ้าค่ะ”
“หากเจ้าดึงดันจะไป ข้าก็จะให้ไป ในเมื่อกล้าล้อเล่นกับใจข้า จำไว้ว่าเจ้ามีราคาต้องจ่าย”

บุรุษตรงหน้าเปลี่ยนไปจนนางไม่รู้จัก แววตาอันตรายคู่คมกลายเป็นสีเงินยวง ริมฝีปากเขายังคงไม่ขยับ ทว่าเสียงที่เปล่งออกมากลับกู่ก้องกัมปนาท กรีดผ่านแผ่นดินจนแยกแตกเป็นเสี่ยงๆ

“ข้ายอมกลายเป็นหิน แลกกับคำสาปเดียวที่มี
เหยียนเหยาผู้นี้ขอสาปเจ้า
ให้-ไร้-ใจ รัก-ใคร-ไม่-ได้-อีก
ไสหัวไป!”

‘เปรี้ยง!’

--------

“ท่านล่มงานแต่งข้าจนไม่เหลือชิ้นดี”
“ขออภัย เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ”
“หนึ่งชาติในแดนมนุษย์ของข้าจบสิ้นแล้ว พอใจท่านรึยังล่ะ”
“ขออภัย จากนี้จะไม่ทำอีก”
“เดี๋ยวนี้ท่านก็เอาแต่ขออภัยๆ เมื่อก่อนไม่ยอมพูด พอพูดได้ก็พูดไม่หยุด!”
“ขออภัย” เขาตอบเรียบๆ แววตาสีเงินยวงมีประกายหยอกเย้า
เฟยหลิงมองค้อน “ไม่ขาดคำ”
.
.
“สุดท้าย ท่านก็ไม่ยอมปล่อยข้า”
“ขออภัย เพราะข้ารักเจ้ามาก ตัดใจปล่อยไม่ได้จริงๆ”

----------
จีนโบราณ โรแมนติก ฟีลกู๊ด