บ่วงรัก ร้อยดวงใจ

“มันเป็นใคร!” ออสตินถามขึ้นอย่างหัวเสียพร้อมกระชากร่างบางที่ตนเพิ่งจะฉุดออกมาจากไอ้ฝรั่งหน้าจืดที่เธอคุยด้วยเมื่อสักครู่เหวี่ยงลงบนเตียงอย่างแรง
“ไม่ใช่เรื่องของคุณ!”
“ทำไมจะไม่ใช่! ฉันเป็นผัวเธอ...ฉันย่อมมีสิทธิ์รู้ว่าเมียของตัวเองจะไปไหน ทำอะไร กับใคร!”
“อย่ามาพูดมั่วๆ นะฉันไม่ใช่เมียของนาย! นายมันเป็นได้มากสุดก็แค่ฝันร้ายในชีวิตของฉันเท่านั้น!!” สิ้นเสียงที่ดังขึ้นเอวบางก็ถูกกระชากอย่างแรงโดยร่างสูงของออสตินที่กำลังโกรธจัด จนได้ที่พร้อมตวาดใส่หน้าหญิงสาวอย่างโมโห
“ฝันร้ายอย่างงั้นเหรอ! ดี!! ฉันจะทำให้เธอฝันร้ายไปแบบนี้ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที ตราบเท่าที่เธอยังมีลมหายใจอยู่ มานี่!” ออสตินจับไหล่มนของหญิงสาวเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้างก่อนจะเหวี่ยงเธอลงบนเตียงแล้วรีบตามมาคร่อมเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้หนีไปได้
“ออกไปนะไอ้บ้า โอ้ย!!”
นาริณร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ นิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มก็แทรกเข้าหาเธออย่างแรงไร้ความปราณีก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้าออกอย่างช้าๆ ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นๆ ตามความโกรธที่ตนมี ในขณะที่หญิงสาวนั้นกลับทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเมื่อร่างของเธอถูกกดทับเอาไว้ ด้วยร่างใหญ่ที่มีพละกำลังมากกว่า