ฮองเฮาไยเจ้าหนีไปบวช เล่ม 2

บางครั้งโชคชะตาก็เหนือฟ้าลิขิตและการคาดเดา เมื่ออ้ายหยวน สาวจบใหม่ไร้งาน ขาดอากาศตายอนาถคาถุงพลาสติคใสคลุมหัวขณะต่อสู้ขัดขืนคนร้ายชิงทรัพย์ ก่อนจะทะลุเวลามาอยู่ในร่างของบุคคลในประวัติศาสตร์ที่ชะตาอนาถไม่ต่างกันอย่างองค์หญิงชิ่งหยวน พี่สาวคนเดียวของฮ่องเต้ทรราชย์คลั่งรัก แย่งชิงภรรยาขุนนาง สั่งประหารบ้านสามีพี่สาวทั้งตระกูลสังเวยความไม่สมหวัง โอกาสเดียวที่จะเปลี่ยนชะตาเพื่อความอยู่รอดปลอดภัยในชีวิตใหม่ ต้องไม่ปล่อยไปเป็นอันขาด!


ในห้วงฝันกลางวันอันอบอุ่นจนออกจะร้อนเร่าเพราะลำแสงจ้าของแดดที่ทะลุผ่านผ้าม่านซีดเก่าของห้องเช่าแฟลตรูหนูที่อาศัยอยู่ นางก็ได้พบกับฮ่องเต้หนุ่มที่ร้ายกาจปราดเปรียวกว่าพยัคฆ์ และโหดเหี้ยมกว่าฆาตกรร้อยศพอย่างหงซย่าในความฝันอันเสมือนจริง

หัวใจที่เต้นแรงอยู่ในโพรงอกราวกับพร้อมจะระเบิดตัวออกเป็นเสี่ยง ๆ เต้นผิดจังหวะในวินาทีที่สบเข้ากับนัยน์ตาดำมืดสนิทลุ่มลึกยากจะหยั่งถึงคู่นั้น ก้อนเนื้อด้านซ้ายในอกก็คล้ายหยุดเต้นไปชั่วคราว

"กลัวหรือ? "

ชายหนุ่มปาดเลือดที่กระเซ็นเปรอะเปื้อนบนใบหน้าหล่อเหลาออกลวก ๆ จนเกิดเป็นปื้นแดงเทือกนึง

"มองหน้าข้า"

ปลายนิ้วเย็นจัดเชยคางหญิงสาวขึ้นเพื่อให้หน้าเล็กที่ก้มลงไปด้วยความหวาดผวาสั่นกลัวเงยขึ้นมาสบสายตาคมกล้า อาจเพราะหิมะที่โปรยหล่นร่วงลงมาจากฟ้าหม่นไม่ขาดสาย หรืออากาศติดลบในฤดูหนาวที่ทำให้นิ้วมือของเขาที่สัมผัสผิวปลางคางอยู่เย็นจัดจนบาดลึกซึมถึงกระดูกและจิตวิญญาณ

"ต่อไปในสายตาเจ้าต้องมีแต่ข้า เข้าใจหรือไม่? "

โดยไม่รอคำตอบจากริมฝีปากที่สั่นระริกเพราะอากาศและความหวาดกลัว เขาก้มลงประชิดมอบความอบอุ่นด้วยจุมพิตร้อนเร่า

ลมหายใจเจือกลิ่นสนิมคาวเลือดจากเรือนกายชายหนุ่ม สร้างความตระหนกและหวาดหวั่นจนนางตัวสั่นไม่หยุด

จูบที่เจือไปด้วยความเร่าร้อนรุนแรงแสดงความเป็นเจ้าของ ร่างแกร่งโอบรัดร่างเล็กเข้ามากักไว้ในอ้อมกอดอุ่นจัดกระทั่งไม่เหลือช่องว่างระหว่างกัน การแนบชิดทุกเส้นสายลายโค้งของร่างบังเกิดความอึดอัดขัดแย้งในอกมีก้อนสะอื้นตีขึ้นมาจุกจนแทบหายใจไม่ออก

หรือนี่คือจุมพิตเพื่อมอบความตาย?

"เจ้าคือคนของข้า ทุกภพทุกชาติตลอดไป"



******************************************