ไม่หวนคืน...Never Again

อยู่กันมาสี่ปีวันดีคืนดีเขาก็มาบอกเลิกเธออย่างหมดเยื่อใย พร้อมกับยื่นข้อเสนอว่าให้เธออยู่ที่คอนโดมิเนียมต่อก็ได้หรือจะไปก็ได้ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างกันได้สิ้นสุดลงแล้ว สำหรับมนต์มีนาผู้ชายคนนี้เปรียบเสมือนทั้งชีวิตของเธอ แต่สำหรับเขามนต์มีนาเปรียบเหมือนสิ่งของที่ใช้พนันขันต่อความท้าทาย เขามองเธอเป็นเพียงดอกไม้ริมทางที่เขาแค่เดินผ่านมาเจอเท่านั้น ไม่คิดจะนำมันกลับไปประดับแจกันด้วยซ้ำ
แต่ทว่าในวันที่เขาบอกเธอกลับมีสิ่งมีชีวิตหนึ่งกำเนิดขึ้นมาในครรภ์และมันเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการ แต่ก็ช่างเถอะเธอเลี้ยงลูกของเธอเองได้ ถ้าวันใดเขาหวนกลับมา เธอจะไม่มีวันหวนคืน

***ตัวอย่าง***

ทั้งสองคนจ้องตากันด้วยความรู้สึกที่แตกต่าง คนหนึ่งเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ แต่อีกคนไร้เยื่อใย ก่อนจะเอ่ยต่อว่า
“คุณจะอยู่ที่นี่ต่อก็ได้หรือจะย้ายออกไปก็ได้ ถ้าอยู่ผมก็จะยกห้องนี้ให้คุณเลย แต่ถ้าไปผมจะโอนเงินให้ก้อนหนึ่ง”
“หมายความว่าไงคะ ที่บอกว่าให้อยู่ก็ได้ ให้ไปก็ได้”
มนต์มีนามองหน้าเขาด้วยความรู้สึกสับสนจนสมองของเธอเริ่มประมวลผลทุกคำที่เขาเอ่ยมาจึงเข้าใจ เธอเข้าใจแล้วว่าจวินกำลังจะไปจากเธอ
จวินระบายลมหายใจออกอีกครั้ง ไม่อยากพูดหรืออธิบายอะไรให้มากกว่านี้
“หมายความว่าต่อจากนี้เราเลิกกันไง ที่ผ่านมาผมว่าผมให้คุณครบหมดแล้วนะ ถึงคุณจะออกไปอยู่คนเดียวคุณก็อยู่ได้โดยไม่เดือดร้อน”
“เลิกกันเหรอ”
ถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ มนต์มีนารู้สึกเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวอื้ออึงไปชั่วขณะ
“ใช่ เลิก ช่วยเข้าใจอะไรง่าย ๆ หน่อย”
จวินย้ำชัด