Oh My Devil! ปีศาจน่ะไม่ตกนรกหรอกนะ!

จอมมารโคโค่ ได้ยินข่าวลือของจอมมารค้างคาวกีกี้กับจอมมารหนูจิ๋วมูมู่เข้า ด้วยความสงสัยบวกกับความอยากรู้อยากเห็น เขาจึงลอบเข้าไปในเขตเซนต์เบิร์กอันเลื่องชื่อลือชาในหมู่จอมมาร

ทว่าผู้คนในเขตเซนต์เบิร์กนั้นประมาทไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เพียงแค่สบตากันเพียงแวบหนึ่ง สัญชาตญาณปีศาจของจอมมารโคโค่ก็กรีดร้อง!

'อยากได้ๆๆๆๆ'

'ข้าจะเอาคนนี้!!!'

'ต้องได้คนนี้!!!'

แน่นอนว่าปีศาจที่ดีอย่างจอมมารโคโค่ย่อมต้องทำตามที่ใจปรารถนาอยู่แล้ว!

เขาจึงกดบาทหลวงสุดหล่อ ลงบนเตียงก่อนจะบดเบียดบั้นท้ายของตนลงบนหน้าตักของอีกฝ่าย

"จะ เจ้ามันปีศาจร้าย! ข้าไม่มีวันยุ่งเกี่ยวกับปีศาจ!"

"แต่ตรงนี้ของคุณพ่อเหมือนจะอยากยุ่งกับข้านะ"

"หะ หากเจ้าไม่ยอมหยุด! เจ้าจะต้องตกนรก!"

"โอ้ จริงหรือ?" จอมมารโคโค่ตบแก้มอีกฝ่ายอย่างหยอกเย้า มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกางเกงของคนใต้ร่าง "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร~ ปีศาจน่ะไม่ตกนรกหรอกนะ ที่รัก"