พ่ายรักใจทระนง

“แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาทำไมคุณต้องคอยหลบหน้าผม ไม่กลับบ้านผมโทรหาคุณก็ไม่รับ ต้องให้คุยผ่านหวานใจ เพื่อ?” ปราบระบายความคับแค้นใจ ที่หลังจากเกิดเหตุการณ์คืนนั้นขึ้น รสรินก็ไม่ยอมพบหน้าเขาอีกเลย และจะหลีกเลี่ยงการอยู่กับเขาตามลำพังตลอดเวลา
“ฉันเกลียดนาย”
“ดี งั้นต่อไปผมจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาพาคุณไปจากผมอีก” เขาคำรามอย่างเหลืออด พร้อมกระชากรถออกอย่างแรง
“นายจะไม่ทำ เพราะฉันคือเจ้านาย”
“ผมไม่รับปาก” ปราบเข่นเขี้ยว คำก็เจ้านายคำก็ลูกน้อง ที่เขาทำมาทั้งหมดนี้เพื่อใครกัน เขาคิดว่าจะทน แม้จะเห็นว่าหญิงที่เขารักมาตั้งเนิ่นนานจะมีใครก็ตามที