ปองปรารถนา

พรหมลิขิต หรือจะสู้ประกาศิตของหัวใจ...
แสนปรารถนา แทบจะเอาหัวโหม่งพื้นตาย เมื่อถูกบังคับให้ต้องหมั้นกับพี่ชายข้างบ้านในอดีตอย่าง ปรานต์ ผู้ชายที่เธอพลั้งปากกล่าวหาว่าเป็นผู้ชายทึนทึก เพราะไม่ยอมแต่งงานเสียที
เมื่อเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องเป็นคู่หมั้นแบบร้ายๆ ให้เขาปวดหัวเล่น จะได้ทนไม่ไหวแล้วขอถอนหมั้นไปเอง แต่ทำไม๊ ทำไม เขาถึงได้มีความอดทนกับเธอได้ตลอดเวลา แถมบางครั้งก็ยังโต้ตอบกลับมา ด้วยอาการหวานปนหื่น ที่ทำเอาหัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะอีกด้วย
ยังไงดีล่ะ จะถอนหมั้น หรือจะหันเหไปบีบบังคับ ให้เขารับผิดชอบกับความหวานปนหื่นที่เขาเล่นงานเธอดี เจอแบบนี้แสนปรารถนาเครียด!
“ที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ พี่ปรานต์อยู่คนเดียวมาตลอด โดยที่ไม่มีใครเลยจริงๆ หรือคะ”
“ทำไม...คิดว่าพี่แอบซ่อนใครไว้หรือ”
“เปล่าค่ะ แค่สงสัยเฉยๆ เพราะเมื่อก่อนพี่ปรานต์มีสาวๆ เยอะมาก ตามมาจีบถึงไร่แทบทุกวัน”
“พี่เป็นผู้ชายทึนทึกไง หาเมียเองไม่ได้ เลยต้องให้คุณพ่อคุณแม่หาให้”
แสนปรารถนาย่นจมูกใส่เขาทันที เมื่อรู้ว่าโดนประชดเข้าให้แล้ว เขาก็น่าจะรู้ว่าเธอแค่พูดออกมาเพราะความโมโหเท่านั้น จู่ๆ โดนจับหมั้นกับผู้ชายที่ไม่ได้รักชอบกันมาก่อน เป็นใครบ้างที่จะยอมรับได้
“เป็นไงบ้างล่ะ กินผู้ชายทึนทึกเข้าไป แซ่บไหม”
“อ๊าย! พี่ปรานต์บ้า จี๊ดไม่คุยด้วยแล้ว”
“ไม่ต่อเหรอ ยกเดียวเองนะ”
“ไม่! จี๊ดจะอาบน้ำแล้ว”
“ทีเดียวเอง พี่ยังไม่พอนะ”
“คนบ้า! คนไม่รู้จักพอ”