ตีตรารักมัดใจ

“แต่ฉันหนาวแล้วนะคะ ขอกอดหน่อยได้ไหม ฉันหนาวจริง ๆ นะ” เธอพยายามไขว่คว้าเพื่อโผเข้าหาไออุ่นจากคนหน้าดุเธอต้องการเขามาก ขณะเดียวกันก็สับสนกับความต้องการนี้จนถึงกับหลั่งน้ำตาออกมา
กุลพัทธ์ขบกรามจนขึ้นสันเมื่อเจอกับสถานการณ์ยากจะควบคุม เขาตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นจากน้ำใช้ผ้าขนหนูซับผมที่เปียกโชกและตามเนื้อตัว “เตยตั้งสติหน่อย ผมจะเปลี่ยนชุดให้แต่คุณต้อง...” คำพูดเขาชะงักต้องพักยกกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
ยัยคนนี้เปลี่ยนมือเป็นหนวดปลาหมึกไปแล้วหรือไง!
มือหนาตะครุบจับมือเรียวเย็นจัดและสั่นหงึกหงักไว้มั่น ดวงตาคมกริบทอประกายวาววับเอ่ยกับคนมือไว “ถ้าอดทนไม่จู่โจมผมวันนี้ ต่อไปอยากได้อะไรผมจะให้หมดได้ยินไหม”