เจ้าบ่าวมายา

“จูบของเจ้าสาว เธอจะมอบให้ฉันหรือเปล่า”
เธอเขินอาย ไม่กล้าตอบเขา เขายังคงแกล้งเธอไม่เลิก เมื่อเห็นว่าเธออึดอัดและหวาดกลัว เขายิ่งสนุก เพราะไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ดูเหมือนสาวโบราณอย่างเธอมาก่อน
“ว่าไง เธอจะอนุญาตฉันไหม” เขาว่า
ปลายรุ้งรู้สึกเครียด สายตามองที่ริมฝีปากเขา ทำให้ลำคอและริมฝีปากเธอแห้งผาก จนต้องเผลอเลียริมฝีปากตัวเอง ร่างกายเธอแนบชิดกับเขาอย่างน่าละอาย เขากักขังเธอไว้ในอ้อนแขน จนไม่สามารถขยับตัวได้
“ฉันจะลองทำมันสักครั้ง ถ้าคุณลุงรู้ว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่ มันคงไม่เป็นผลดีเท่าไหร่”
เธอพูดเหมือนมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาทั่วไป เหมือนกับการกินข้าวหรือว่าการอาบน้ำ เขาเริ่มไม่สนุก สีหน้าเธอจริงจังขณะค่อยๆ โน้มใบหน้าลง เขาเป็นฝ่ายไม่แน่ใจ หัวใจเขาเต้นเร็วผิดจังหวะ ริมฝีปากเธอค่อยๆ แตะบนริมฝีปากเขาแผ่วเบาและรวดเร็ว
เขากำลังอึ้ง สาวบริสุทธิ์ที่บ้าบิ่นอย่างเธอเรียกการแตะริมฝีปากด้วยริมฝีปากว่าจูบอย่างนั้นหรือ เขาหายใจสะท้อน เกิดความรู้สึกแปลกๆ
ปลายรุ้งขยับลุกขึ้นจากตัวเขา ใบหน้าเธอร้อนผ่าว เธอเพิ่งมอบจูบให้เขา เธอตื่นเต้นและหวาดกลัว เขาลุกขึ้นจับให้เธอหันมาเผชิญหน้ากัน
“นั่นคือจูบของเธอหรือสาวน้อย” ใบหน้าเขายิ้ม ก่อนที่จะโน้มหน้าลงมาหาเธอ กระซิบแผ่วเบาว่า
“และนี้คือจูบของฉัน คุณภรรยา”