ยัยตัวร้ายกับนายซุปตาร์

ปุยนุ่นเดินตามมาร์คไปอย่างเก้ๆ กังๆ เพราะเธอไม่เคยมาเที่ยวสถานที่อย่างนี้เลยเพราะไม่ได้มีเวลาที่จะมาเที่ยวอย่างนี้

“นี่เธอมาทำไมไม่ทราบใครให้เธอมาอย่างนั้นหรอ” แคทตี้ที่เห็นมาร์คเดินมากับปุยนุ่นก็เดินไปหาเรื่องปุยนุ่นทันที

“ถ้าไม่มีคนให้มาด้วยฉันก็คงไม่ได้มาอีกอย่างนี่มันคือหน้าที่ที่ฉันต้องทำเธออย่ายุ่ง” ปุยนุ่นพูดออกมาอย่างไม่เกรงกลัวแคทตี้หรือใครทั้งนั้นเพราะนี่คือหน้าที่ของเธอ

“เอาจริงๆ เธอไม่มาก็ได้นะไม่เห็นต้องทำหน้าที่ใกล้ชิดขนาดนี้ก็ได้ถ้าไม่ใช่ว่าเธออยากจับมาร์คให้เป็นของเธอ” ปุยนุ่นที่ได้ยินอย่างนั้นก็อดที่จะโต้ตอบแคทตี้ไม่ได้

“นี่เธอจะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะ ฉันไม่เคยอยากได้นายมากหรืออะไรทั้งนั้นฉันต้องการแค่เงินค่าจ้างของฉันเท่านั้น เธอไม่ต้องห่วงว่าฉันจะแย่งของเธอหรอกเพราะฉันไม่ชอบ”

“อย่ามาตอแหลหน่อยเลยว่าไม่ชอบ” แคทตี้กำลังจะพูดต่อแต่ต้องโดนเคลวินกับวินเนอร์มาห้ามไว้ก่อนไม่อย่างนั้นอาจมีมวยคู่เอกเกิดขึ้นแน่นอน

“นี่แคทตี้เธอจะบ้าหรือไงพูดอะไรของเธอไม่ใช่ทุกคนจะเป็นเหมือนเธอหรอกนะแคทตี้เลิกหาเรื่องปุยนุ่นได้แล้ว งานก็คืองานน้องเขาก็ต้องมาทำงานตามหน้าที่ถ้าน้องเขาเลือกได้ก็คงไม่อยากมาหรอก” เคลวินพูดพร้อมกับจับมือของปุยนุ่นให้ไปนั่งที่โต๊ะ แคทตี้กำลังจะต่อว่าเคลวินอีกคนแต่ก็โดนวินเนอร์ห้ามไว้อีก

“พอเลยแคทตี้เอาแต่ใจเป็นเด็กๆ ไปได้” วินเนอร์พูดแล้วก็เดินไปหาเคลวินกับปุยนุ่นโดยไม่ได้สนใจแคทตี้ที่ยืนกำหมัดกัดฟันไว้แน่นด้วยความโกรธ

“มาร์คทำไมพวกนั้นต้องเขาข้างยัยนั่นด้วยก็ไม่รู้” มาร์คไม่ได้พูดอะไรแล้วก็เดินไปนั่งที่โต๊ะก่อนทีแคทตี้จะเดินมาที่โต๊ะอย่างหน้าบึ้งๆ

“นี่ใครใช้ให้แกมานั่งแทนที่ฉันนี่มันที่ของฉัน” แคทตี้ไม่ชอบปุยนุ่นจึงหาเรื่องเธอได้ทุกอย่าง

“อยากนั่งก็มานั่งสิฉันจะได้ลุกให้ก็แค่ที่นั่งไม่เห็นต้องเดือดร้อนขนาดนั้นเลย” ปุยนุ่นลุกไปนั่งอีกฝั่งตรงกลางระหว่างเคลวินกับวินเนอร์

ปุยนุ่นไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์เธอนั่งดื่มน้ำเปล่ากับของทานเล่นเท่านั้น “ทำไมไม่ดื่มสักหน่อยล่ะปุยนุ่นดื่มน้ำเปล่าจะสนุกได้ยังไง” วินเนอร์ชวนปุยนุ่นคุยเพื่อสร้างสัมพันธ์เพราะดูปุยนุ่นไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร

“มันก็คงตอแหลไปอย่างนั้นแหละจริงๆ ไม่ใช่อาบเลยหรอดูจากสภาพแล้ว” แคทตี้ยังคงจิกกัดปุยนุ่นไม่เลิกแต่ปุยนุ่นขี้เกียจทะเลาะจึงเงียบ ปุยนุ่นคิดว่าต่อให้ทะเลาะไปก็ไม่จบไม่สิ้นอยู่ดี

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะปุยนุ่นไม่เคยดื่มค่ะ” วินเนอร์จึงรินใส่แก้วให้ปุยนุ่นนิดหน่อยก่อนจะชวนเธอชนแก้วปุยนุ่นรับแก้วมาชนกับวินเนอร์แต่เธอก็ไม่ได้ดื่มเพราะเธอยังไม่อยากลองในตอนที่กำลังทำงานอย่างนี้

“น้องปุยนุ่นเอาเป็นค๊อกเทลดีมั้ยจะได้ไม่แรงเกินไปจะได้ดื่มง่ายๆ” เคลวินที่เห็นปุยนุ่นกินแต่น้ำเปล่าก็กลัวเธอจะเบื่อจึงหาเครื่องดื่มที่เหมาะกับเธอให้เธอลองดื่ม

“นี่พวกนายสองคนเป็นอะไรทำไมต้องเอาใจยัยซวยนี่ขนาดนี้ด้วยว่ะ” มาร์คที่เห็นเพื่อนให้ความสนใจปุยนุ่นก็นึกสงสัย

“ก็น้องเขามากับแกก็เหมือนเป็นเพื่อนของพวกเรา เราก็ต้องดูแลน้องเขาหน่อยสิว่ะมาร์ค” วินเนอร์พูดจบก็ยิ้มหวานให้กับปุยนุ่นเพราะตอนนี้วินเนอร์ก็เริ่มเมาบ้างแล้ว

“ที่แท้พวกแกสองคนก็หวังจะฟันน้องเขาใช่มั้ย” แคทตี้พูดขึ้นโดยที่ปุยนุ่นได้ยินก็ไม่พอใจและก็จะไม่ทนแล้ว

“นี่เธอมันจะมากเกินไปแล้วนะ คนอย่างฉันไม่ได้ใจง่ายอ่อยผู้ชายไปทั่วเหมือนเธอหรอกนะ จะพูดอะไรก็อย่าเอานิสัยตัวเองมาตัดสินคนอื่นจะได้มั้ย” ปุยนุ่นพูดจบก็มองหน้าของแคทตี้ไม่ยอมวางตา

“ที่ฉันพูดมันเป็นเรื่องจริงสินะถึงทำเป็นรับไม่ได้อย่างนี้” แคทตี้ยังคงไม่หยุดที่จะหาเรื่องปุยนุ่นอยู่ดี

“นี่เธอถ้ายังไม่หยุดอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะแล้วเธอจะได้รู้ว่าฉันร้ายแค่ไหน” ปุยนุ่นพูดเตือนแคทตี้เพราะเธอเองก็ไม่อยากมีปัญหากับใครทั้งนั้น

“พอๆ เลยทั้งสองคนกลับ ฉันอยากกลับแล้ว” มาร์คที่เริ่มไม่สนุกเพราะสองคนนี้เอาแต่ทะเลาะกันไม่เลิกสักที

“เคลวิน วินเนอร์กลับก่อนนะไม่จอยแล้วว่ะ” มาร์คพูดจบก็ลุกขึ้นจะกลับแต่แคทตี้ก็รั้งมาร์คไว้ไม่อยากให้มาร์คกลับ

“จะรีบกลับไปไหน มาร์คพึ่งมาเองนะคะ”

“ก็เอาแต่ทะเลาะกันอย่างนี้ไม่สนุกแล้วขอตัว” มาร์คพูดจบก็เดินไปปล่อยให้แคทตี้ยืนอารมณ์เสียที่มาร์คกลับไปเร็วอย่างนี้

“เป็นเพราะเธอนี่แหละยัยตัวซวย” แคทตี้จะสาดเครื่องดื่มมึนเมาที่อยู่บนโต๊ะใส่ปุยนุ่นที่กำลังเดินตามหลังมาร์คแต่เคลวินเห็นก่อนจึงมาบังไว้ทำให้เคลวินเปียกและเหม็นกลิ่นเหล้าไปทั้งตัว

“เธอเป็นอะไรของเธอแคทตี้ทำไมต้องทำนิสัยอย่างนี้ด้วย” เคลวินต่อว่าแคทตี้อย่างไม่พอใจ

“ทำตัวเป็นเด็กๆ อยู่ได้ใครจะอยากได้เป็นเมียถ้าฉันเป็นมาร์คฉันก็ไม่เอาเธอยัยแคทตี้งี่เง่า” วินเนอร์พูดจบก็เดินตามหลังของเคลวินไปปล่อยให้แคทตี้ยืนตัวสั่นระริกอยู่คนเดียวด้วยความโกรธ

“ยัยตัวซวยฉันเกลียดแก” แคทตี้กำหมัดแน่นพร้อมกับพึมพำคนเดียวด้วยความโกรธ