ปรักหักรัก

ครอบครัวต้องพังลงเพราะใครคนหนึ่งทรยศต่อความรักความเชื่อใจ เหลือเพียงเศษซากปรักหักพังกับหัวใจที่แหลกลาญ

ร่างสูงปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก เหลือเพียงกางเกงขายาวตัวเดียว
“มีอะไร” ถามเสียงเย็นชาโดยไม่หันมองด้านหลัง เพราะรู้ว่าอดีตภรรยาเดินตามเข้ามาในห้อง
“เจตไปไหนมา” ณหทัยฝากขวัญชีวาไว้กับหลิน เธอต้องการคำตอบ แม้การหายไปตลอดทั้งคืนจะชัดเจนแล้วก็ตาม
“รู้อยู่แล้วจะถามทำไม”
“เอยอยากได้ยินจากปากเจต”
คราวนี้คนยืนหันหลังหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้า วินาทีที่สบตากันจึงเห็นว่าดวงตากลมแดงช้ำอย่างหนัก แต่ไม่ทำให้นัยน์ตาคมวูบไหวสักนิด
“เจตอยู่กับดา”
ไม่ใช่แค่คำพูด รอยสีกุหลาบใต้ไหปลาร้าคือหลักฐานยืนยันความชัดเจน ขอบตาคนมองร้อนผ่าวจนปวดแสบ หากก็ยังไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็น
“ไม่จริงใช่ไหม”
“จริง”
“แล้วเรื่องของเราล่ะ”
“มันจบแล้วเอย”
น้ำเสียงในประโยคนั้นกลับมานุ่มทุ้มเช่นวันวาน แต่บาดลึกลงในหัวใจอย่างโหดร้ายที่สุด
ณหทัยยืนแข็งทื่อเป็นหิน มองแผ่นหลังกว้างผ่านม่านน้ำตา หากเขาจะเริ่มต้นใหม่ก็ไม่ผิดสักทาง ทั้งทางกฎหมายและความเป็นจริง
เธอเสียเขาไปแล้ว...