Deep love พลาดร้ายพ่ายรัก

“ไม่โกรธพี่เรื่องคืนนั้นเลยหรอ” จู่ ๆ อีกฝ่ายก็เอ่ยถามทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยพูดถึงเรื่องนั้นกันเลย
“ไม่ครับ” ผมตอบความจริงจากใจ ไม่เคยโกรธหรือโทษใคร ถ้ามีคนผิดก็น่าจะเป็นตัวผมเองนี่แหละ
“ทำไม เพราะอะไร” พี่ปกป้องเอ่ยถามเสียงราบเรียบ ผมหันไปมองใบหน้าเขา
“เพราะ…พี่ไม่รู้จริง ๆ เหรอครับว่าเพราะอะไร” ผมไม่เชื่อหรอกว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขาไม่รู้ เขารู้ว่าผมคิดอย่างไร แค่เขาไม่สนใจความรู้สึกของผมเท่านั้นเอง
มันก็เหมือนกับผมนี่แหละที่รู้ว่าในใจเขาไม่มีผมอยู่เลย
“เลิฟรักพี่…” มันแค่รู้สึกอยากบอก ไม่ได้ต้องการให้เขาบอกกลับหรอก เมื่อพูดออกไปแบบนั้นอีกฝ่ายก็หันมามองสบตา เขายิ้มเล็กน้อยแต่แววตาเศร้าสร้อยช่างเดาใจยากเหลือเกิน
“รักทั้งๆที่พี่เลวเหรอ พี่ทำไม่ดีกับเลิฟนะ”
“รักคือรักครับ เลิฟรักพี่ป้อง”
มือหนายื่นมาลูบที่หัวเบา ๆ จากนั้นเขาก็จับมือของผมไปกุม
“ขอบคุณนะ แต่...พี่ไม่ได้คิดแบบนั้นเลย”