ทิปสวาทจากมัลดีฟส์

ลูกมีเรื่องต้องคุยกับแม่” คุณมากาเรตเอ่ยบอกบุตรชาย


“เรื่องอะไรครับ” เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย


“ลูกของลูกใช่มั้ย”


“ไม่ใช่ครับแม่ วีด้าเป็นลูกของเพื่อนผม” ชายหนุ่มเอ่ยปฎิเสธ


“จะไม่ใช่ได้ยังไง ดูสิหนูวีด้านอนท่าเดียวกันกับลูก ผมกับตาก็เหมือนลูก ไหนจะผิวกับหน้าตาที่เหมือนเทียร่าตอนเด็กๆ อีก แม่ว่าลูกต้องไปแอบไข่ที่ไหนไว้แน่ๆ” คุณมากาเรตเอ่ยบอกอย่างมั่นใจ เธอเลี้ยงแค่3ชั่วโมงก็ดูออกแล้ว วินเซลจึงเล่าเรื่องของหนูน้อยวีด้าให้มารดาฟัง


“ลูกลองนึกสิว่าเคยพบแม่ของหนูวีด้าที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า” มารดาเอ่ยถาม วินเซลจึงนิ่งคิด เขี้ยวฝังพลอยแดง รอยสักนกพิราบสีขาวที่หลังใบหู เขาเคยเห็นมันที่ไหนกันนะ


“มัลดีฟส์!”



นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร

แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น

ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ