ก็แค่เมีย...นอกหัวใจ

คำโปรย

เมื่อผู้หญิงอย่างดวงแก้วโดนเหยียดยามซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า จนความรักที่เธอมีให้เขาอย่างจริงใจเหลือแค่ความเจ็บปวด ทั้งยังโดนด่าสารพัดจากผู้เป็นย่าของสามีไร้หัวใจ การจากไปคือการแก้แค้นที่สะใจที่สุดแล้ว
ในท้องของเธอมีก้อนเลือดที่เขาและย่าต้องการนักหนา เธอต้องการให้พวกเขาเจ็บปวดเหมือนกับเธอบ้าง...ว่าเป็นเช่นไร
พิชญ์ตามหาดวงแก้วกับลูกมาสี่ปีเต็ม จนกระทั่งได้เจอเธอกับลูก ที่มีชื่อและใบหน้าละม้ายกับเขาอย่างที่สุด เพียงแต่ว่าสุดท้ายดวงแก้วจะยอมคืนดีกับเขาไหมก็คืออีกเรื่อง
ไรท์ขอฝากนิยายโรมานซ์อบอุ่นปนดราม่าเล่มนี้สู่อ้อมอกนักอ่านด้วยนะคะ อาจมีคำตกหล่น ประโยคไม่สมจริงสมจัง ก็ขออภัยล่วงหน้าเลยค่ะ
อนึ่ง...นิยายเรื่องนี้สร้างมาจากจินตนาการ เหตุการณ์ทั้งหมดไม่มีความจริงแต่อย่างใดค่ะ


ซินยอริต้า

ตัวอย่างเนื้อหาเพิ่มเติมค่ะ

อาการวิ้งๆ ในหัวเช่นนี้เรียกว่าอะไรกันแน่ แต่เธอก็พยายามประคับประคองร่างของตัวเองเอาไว้สุดฤทธิ์
“แก้ว...แก้วไม่อยากจากลูกไปค่ะคุณย่า”
“ความจริงฉันแค่ไม่อยากให้หลานฉันส่ำสอนมั่วผู้หญิงจนอาจติดโรค ก็เลยให้ผูกข้อไม้ข้อมือกับเธอ แต่ตอนนี้พิชญ์เริ่มเป็นผู้เป็นคนแล้ว คงแต่งงานกับหญิงที่ดีได้แล้ว...” ท่านถอนใจ พูดต่อไปโดยไม่สนใจดวงแก้วสักนิด ว่าจะสะเทือนหัวใจแค่ไหน
“ฉันก็ไม่ได้อยากแยกเธอกับลูกนักหรอกน่ะ แต่เธอก็พอจะทราบ ว่าตระกูลของเรามีลูกกันยากมาก ก็เลยไม่อยากเสี่ยงน่ะ”
หันไปทางหลานสะใภ้ ดวงแก้วมองด้วยสายตาที่เจ็บช้ำ หมดกันความหวังลมๆ แล้งๆ ช่างเป็นหญิงชราที่ใจร้ายที่สุด