ผ่ามิติบำเรอรักกับแม่ทัพมู่

เผินโสเภณียุค2416 เธอตายแล้วเกิดใหม่ในร่างของฟางฟางเหนียง ฮูหยินใหญ่ที่ไม่เคยถูกสามีตีตราจอง จนกระทั่ง
“วันนี้ล่ะ…ข้าจะขโมย ‘รสสวาท’ จากท่าน เป็นสามีที่เลวนัก อ่อยเท่าไหร่ก็ไม่เอา มานี่!”
______________________________________

วันนี้ทั้งวันนางต้องพบกับอารมณ์น้อยเนื้อต่ำใจ ยันถึงค่ำเลยเชียวหรือ! เขาเห็นนางเป็นอะไรกันแน่ เหตุใดถึงรักษาน้ำใจกันยากยิ่ง ทั้งครหาว่าร้ายนาง ทั้งชิงชังไล่ส่งให้ไปตาย

‘มู่หานเฟิ่งข้าจะควักหัวใจท่านออกมาดู’
ฉับพลัน!สุราจอกสุดท้ายก็ถูกคว้างลงพื้น พร้อมเสียงฝีเท้าที่วิ่งไปเปิดประตู เป็นนางเสียเองที่อดไม่ได้ และเขาต้องรับผิดชอบ!เรื่องนี้ทั้งหมด
“ออกมาก็ดีแล้ว มาคุยกันหน่อย! “
มู่หานเฟิ่งสังเกตุว่าเธอดูแย่กว่าเดิม อีกทั้งกลิ่นฉุนของเหล้ายังรุนแรงเสียจนน่าเวียนหัว
“ใครอนุญาตให้เจ้าดื่มสุรา… นี่มันยามใดแล้ว! กลิ่นเหล้านี่มัน…ของหอหมื่นวารี? หึ ชัดเจนอย่างนี้ คงเป็นไอ้หน้าแหลมนั้นแจกแถมมาด้วยซินะ…
ที่ข้าทำใจดีและไม่กล่าวร้าย ก็เพราะเวทนาเจ้าที่เมาหลับคารถม้า… ดูหรือ!ยังไม่ส่างจากของเดิม เจ้ากลับดื่มมันอีกหน ในยามวิกาลเช่นนี้ควรแล้วหรือ ‘ฮูหยิน’ !!!”

ฮูหยินหรือ! คำนี้เมื่ออกจากปากเขาช่างน่าพอใจนัก หากแต่ยามนี้เธอกลับสลัดความเสียใจออกไม่ได้เสียที
“ใช่…ข้าดื่มมัน สตรีริษยาเช่นข้า เลือกดื่มเพราะความกลัดกลุ้มในใจอย่างไรล่ะ! ช้าเร็วท่านก็ต้องลงโทษข้าอยู่แล้วนี่ ด้วยเรื่องยาห้ามครรภ์บ้าบออะไรนั่น หากดื่มแล้วเพิ่มโทษก็เชิญเลย”
น้ำเสียงสั่นเครือกล่าวอย่างตัดพ้อ เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา ที่สะท้อนความสงสารออกมาเพียงครู่ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสายตาอันแข็งกร้าวดังเดิม
“เช่นนั้นก็รอรับโทษได้เลย! พรุ่งนี้ข้าจะจัดการโดยมิต้องมาร้องขอ…”
“ก็จัดการเสียคืนนี้เลยซิ! จะจับข้าขุมขังหรือโบยดีเล่า? มู่หานเฟิ่ง…จริงๆ แล้วท่านเกลียดข้าแค่ไหนกันเดี๋ยวดีด้วยเดี๋ยวร้ายตอบ ท่านต้องการอะไรจากข้า”
ฟางเหนียงระเบิดอารมณ์ใส่

“สำหรับเจ้าความผิดล้วนมากมี ข้าคร้านจะบรรยายมันออกมา เตรียมตัวรับกรรมก็แล้วกัน”
เขาดึงแขนเธอให้กลับเข้าไปในห้อง ก่อนจะเหวี่ยงร่างของเธอลงพื้น
สตรีร่างบางหัวเราะร่าน้ำตาริน เธอเจ็บทั้งตัวและหัวใจ แต่เหตุใดถึงคาดหวังว่าเขาจะดีกับเธออยู่เรื่อย