ยามที่ดอกเหมยฮวาผลิบานอีกครั้ง

อาการพูดติดอ่างของซือเยว่ไม่มีทางรักษาหาย นางต้องใช้ชีวิตอย่างหลบซ่อนแม้แต่ครอบครัวก็ยังหันหลังให้

แต่สุดท้ายสวรรค์ก็เห็นใจส่งนางเข้ามาเป็นสาวใช้ในวัง ทุกคนต่างใจดีกับนาง

โดยเฉพาะ..ชินอ๋องผู้นั้น

----------

"ชะ-ชินอ๋อง!" เสียงร้องดังขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง

"เรียกชื่อข้าสิ"

"มะ-ไม่เพคะ"

"ซือเยว่..เรียกชื่อข้าสิ"

"ชินอ๋องได้โปรด..." ซือเยว่แทบร้องไห้ออกมากับท่าทางที่แสนน่าอายของนางในตอนนี้

"ข้าอาจปล่อยเจ้าเป็นอิสระหากเจ้าเรียกชื่อข้า"

----------

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนและแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
บางตอนอาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ฝากติดตามด้วยน้าา ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ