โลหิตพิรุณ

ฮั่วตงหยางจอมมารหนุ่มที่ฝ่ายธรรมะต่างก็กลัวเกรง และอยากที่จะล้มล้าง แต่เขากลับแอบช่วยรักษาอาการประหลาดของหลิวชิงอี ศิษย์น้องสุดท้องของสำนักฝ่ายธรรมะอย่างสำนักกระบี่พิรุณ
เรื่องราวเริ่มต้นจากเมื่อใด และฮั่วตงหยางมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ที่เอาตัวเข้าไปคลุกคลีกับหลิวชิงอี ปัญหาที่ตามมา และการฆ่าล้างสำนักที่สะเทือนแผ่นดินเป็นฝีมือของฮั่วตงหยางจริงหรือไม่ ไปติดตามกับเรื่องราวความรัก และการต่อสู้ที่เข้มข้นได้ใน 'โลหิตพิรุณ' ค่ะ

*******************************************************************

“ท่านไม่ถามอย่างนั้นเหรอว่าทำไมข้าจำท่านได้?” หลิวชิงอีเอ่ยถาม เมื่อเห็นเขาไม่แปลกใจเท่าไหร่นัก

“ทำไม?” ฮั่วตงหยางอยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาทำอะไรพลาดไป

“ตัวของท่านมีกลิ่นดอกไม้อย่างหนึ่ง ข้าไม่รู้ว่ามันคือดอกอะไร แต่ตั้งแต่เด็กจนโตมาถึงป่านนี้ ข้าก็ไม่เคยได้กลิ่นดอกไม้นี้ที่ไหน นอกจากผู้มีพระคุณของข้า ซึ่งข้าได้กลิ่นนี้ตอนที่ท่านมาอยู่ใกล้ๆ กับข้า” หลิวชิงอีหน้าแดงก่ำ และเสเมินไปทางอื่น ไม่ได้บอกว่านางเพิ่งจะรู้ก็ตอนที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา ไม่อย่างนั้นนางก็จะไม่รู้เลยเพราะกลิ่นที่ว่านี้เป็นเพียงกลิ่นหอมอ่อนๆ เท่านั้น

ฮั่วตงหยางพูดอะไรไม่ออก เขาจึงได้ขยับตัวอย่างเก้กัง พยายามที่จะเอาหน้ากากปีศาจของเขากลับคืนมา

“ท่านมีใบหน้าที่คมคายมาก แล้วท่านจะใส่หน้ากากปีศาจทำไม?” หลิวชิงอีสงสัยเมื่อเห็นเขาเอื้อมไปคว้าหน้ากากมาใส่เหมือนเดิม

“อืม” ฮั่วตงหยางแอบยิ้มอยู่ภายใต้หน้ากาก นางกำลังชมเขาอย่างนั้นเหรอ?