ภรรยามือสอง

แดนตรัยคิดเสมอว่า
ตนคงรักลูกคนอื่นไม่ได้
เขาจึงเลี่ยง คบหาดูใจกับสตรีสถานะแม่ม่ายลูกติด
แต่เมื่อมาพบเจอ ปาลาวี
ความคิดเขาก็เริ่มหักเห
อยากจูบเธอท่าเดียว
............
“พ่อเลี้ยง” แดนตรัยไม่พูดอะไร เขาก้าวเข้าไปในห้อง และเป็นฝ่ายปิดประตูห้องนอน ล็อคลูกบิดเสร็จสรรพ ปาลาวีตกใจ ความตกใจเพิ่มทวี เมื่อเขารั้งตัวเธอเข้าไปกอด
“เธอรู้ใช่ไหมว่า คุณย่าฉันต้องการอะไร” ดวงหน้าหวานแดงระเรื่อ ใจสั่นหนักมาก
“ค่ะรู้ค่ะ” เสียงตอบค่อนข้างสั่น ไม่ต่างกับหัวใจ
“เริ่มคืนนี้เลยค่ะกัน”
“ระ...เริ่มอะไรคะ”
“เริ่มผลิตเหลนให้คุณย่าไง” เขาพูดตรงจนคนฟังเขินและใจเต้นระรัว ตกใจกับความตั้งใจของแดนตรัย ที่ปัจจุบันทันด่วน ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ แม้รู้ว่า เรื่องนี้ต้องเกิดขึ้น
“เอ่อ...คือว่า” ปาลาวีถึงกับพูดไม่ออก ยืนนิ่งให้เขากอด ดวงหน้าระเรื่อแดงจากความเขินอาย เขาเชยปลายคางเธอขึ้นเล็กน้อย เพื่อสบนัยน์ตาสาวผ่านแสงสีส้มของโคมไฟหัวเตียง แม้แสงไม่เจิดจ้า ทว่าแดนตรัยกลับเห็นชัดเจน
“ไม่มีแต่ ฉันทำเพื่อคุณย่า เธอทำเพื่อลูก ถือว่าเรามีผลประโยชน์ร่วมกัน” แดนตรัยเอ่ยบอก “ฉันสัญญาว่า เด่นไม่มีวันเอาน้องทีไปจากเธอได้แน่ ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เธอเอง”
แววตาแดนตรัย แม้อาบด้วยแรงปรารถนา ทว่าน้ำเสียงจริงจัง แน่วแน่ คนฟังเชื่อมั่นเกินร้อยว่า พ่อเลี้ยงมาดเข้มทำตามคำพูดแน่นอน
“ค่ะ”
“ฉันเริ่มแล้วนะ อยากจูบเธอใจจะขาด” เป็นการบอกที่ไม่ให้ปาลาวีเตรียมใจ แดนตรัยกอดเธอแน่นขึ้น แนบปากลงบนเรียวปากน่าสัมผัส ที่อยากจูบมากเหลือเกิน