Memories dimmed. จุดจบของใจ บอกไว้ว่าใช่เธอ

-นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายหมดสัญญาซึ่งนักเขียนเขียนเอาไว้นานแล้ว กดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจนะคะ-



“แกเห็นหน้ายัยนั่นตอนที่ฉันทำท่าจะดึงแว่นตากับยางมัดผมออกรึเปล่าวะ ทำอย่างกับว่าลูกเป็ดขี้เหร่แบบยัยนั่นถ้าถอดรูปออกมาแล้วจะกลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวยได้อย่างงั้นแหละ ถ้าเปลี่ยนเป็นแม่มดยังจะดูเป็นไปได้ซะมากกว่า” เพราะเสียงเย้ยหยันที่ดังขึ้นทำให้ฉันหยุดฝีเท้าของตัวเองเอาไว้กับที่ เพราะอยากจะรู้ความจริงที่ออกมาจากปากของรุ่นพี่บ้างไม่มากก็น้อยถ้าลับหลังฉันพวกเขาคุยอะไรกันบ้างและมันก็เป็นไปตามคาด หน้าตาที่แสนเฉยของฉัน กำลังตกเป็นหัวข้อสนทนาอยู่ในตอนนี้
“รู้อย่างนั้น แกยังอยากให้ฉันเล่นเกมส์บ้าๆ นั่นอีกรึไงวะ”
เกมส์อย่างงั้นเหรอ.. เกมส์อะไรกัน?
“ช่วยไม่ได้นี่หว่า ใครใช้ให้แกดันปากเก่งว่าตัวเองสามารถได้ทุกอย่างมาครองเพียงแค่กระดิกนิ้ว เมื่อไหร่ที่แกได้เวอร์จิ้นของยัยขี้เหร่นั่นมาครอบครอง ทุกอย่างก็เป็นอันจบ ว่าแต่เมื่อไหร่วะ”
“ขอเวลาทำใจหน่อยสิวะ บอกตามตรงว่าเห็นหน้ายัยนั่นทีไรฉันผวาทุกที” ราวกับว่าร่างกายของฉันมันชาวาบไปถึงขั้วหัวใจเมื่อได้รับความจริงที่ไม่น่าเชื่อออกมาจากปากของพวกเขาทั้งสองคน นี่สินะ...ความจริงของเรื่องทั้งหมด!
ผู้ชายสารเลว เขาในตอนนี้มันไม่ต่างอะไรจากปีศาจร้ายในคราบซาตานเลยสักนิด ถ้าทุกอย่างมันเป็นแค่เกมส์อย่างที่ปากพวกเขาว่าล่ะก็นะ ฉันจะขอเล่นเกมส์บ้าๆ นั่นไปด้วยเลยก็แล้วกัน
รับรองว่ามันคงจะสนุกถึงใจพวกเขาอย่างแน่นอน!