หวงแหนแสนรัก

หวงแหนแสนรัก
โมริน
-------
สวัสดีค่าาา โมรินมาแล้ว เอาเรื่องหวาน ๆ ต้อนรับวาเลนไทน์มาฝากด้วยนะคะ ‘หวงแหนแสนรัก’ เป็นนิยายเซ็ตคู่กับ ‘สุดแค้นแสนเจ็บ’ แต่โมจะส่งคุณเอื้อกับน้องพลอย ‘หวงแหนแสนรัก’ มาให้ฟินกันก่อนนะคะ
-------
คำโปรย...

“คุณเอื้อจะถอนหมั้นเลยไหมคะ” พัดชามองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย มองอยู่เนิ่นนานแล้วตั้งใจถอดมันออกมา ส่งให้ฐากูรที่จอดรถหน้าบ้านของเธอพอดี
“ฉันบอกแล้วเหรอว่าจะถอนหมั้น บอกหรือเปล่าว่าให้เธอถอดแหวนออกมาจากนิ้ว ได้บอกไหม?” คนหน้านิ่งหันมาถาม ถ้อยคำของเขาทำเธอฉงนไปพักใหญ่ กับแววตาที่สั่งให้เธอสวมแหวนเข้าไปเหมือนเดิม
“คุณเอื้อไม่ได้ชอบพลอย แต่งกันไป ก็ไปกันไม่รอดหรอกค่ะ ลำพังพลอยก็มีแต่จะนำพาปัญหามาให้คุณ จบตรงนี้ดีกว่าให้มันพังในวันข้างหน้านะคะ”
“ใส่เข้าไป และจะไม่พูดซ้ำอีกเป็นครั้งที่สอง”
**********
ตัวอย่าง...

“ในฐานะที่เป็นคู่หมั้นกัน นับจากนี้เธอจะต้องอยู่ในสายตาของฉัน แม่ก็ได้ฤกษ์แต่งงานมาแล้ว คงจะเร็ว ๆ นี้”
“พลอยไม่แต่ง พลอยจะถอนหมั้น”
คนใจแข็งบอกน้ำเสียงสะอื้น
“เจ็บปวดขนาดนั้นเหรอ”
“ใช่ เจ็บมาก เสียใจมาก” บอกเขาเสียงแข็งจ้องตาอย่างเจ็บปวดคับแค้นราวกับถูกบีบคั้นทางใจ “หลังจากที่พลอยเสียคุณพ่อไปได้ไม่กี่วัน คุณก็หายหน้าไปเลย วันที่พลอยลำบากจนไม่มีเงินซื้อข้าวกินคุณไปอยู่ไหน คงจะอยู่อย่างสุขสบายเลยสิ ในวันที่พลอยต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ต้องก้าวผ่านความกลัวในใจไปทุกวัน ตอนนั้นคุณไปอยู่ไหน นี่เหรอหน้าที่ของคู่หมั้น”
พัดชาสะอื้นอยู่นาน กว่าจะสงบลงได้ ฐากูรก็ได้ยินสิ่งที่เธอระบายความอัดอั้นในใจออกมาอย่างอดสู
“ถ้าพลอยเซ้งร้านไม่ได้ ป่านนี้คงเป็นขอทานแล้วมั้ง”
“เหรอ” ฐากูรพยายามไม่ดึงดราม่าให้อีกคนเศร้าไปมากกว่านี้ “เป็นขอทานก็จะตามหาให้เจออยู่ดีนั่นแหละ”
เขางอนิ้วไล้น้ำตาให้คนที่ยังสะอื้นอยู่จนหยาดน้ำตาที่แก้มมันเริ่มหายไป
“จะคุยดี ๆ ได้หรือยัง”
“ไม่คุย” หญิงสาวกอดอกดื้อดึงจะเอาชนะให้ได้
“งั้นก็ตามใจ อยากดื้อ อยากเอาแต่ใจ อยากทำอะไรก็ทำเลยนะ แต่สิ่งที่ทำไม่ได้คือลาออก พรุ่งนี้เจ็ดโมงจะไปรับที่บ้าน เพราะต้องเดินทางไปคุยงานกับลูกค้าเราต้องออกไปแต่เช้า เข้าใจนะ ? ”
“ไม่เข้าใจ”
“ให้พูดอีกที”
ฐากูรโฉบใบหน้าคม ๆ ลงไปประชิด ถ้าพูดไม่เข้าหูเขาอีกริมฝีปากกระจับนั่นคงแนบริมฝีปากชมพูระเรื่อของเธอแน่นอน
“เข้าใจ...ได้หรือยัง” เป็นคำสั่งมากกว่าคำถามเสียด้วยซ้ำ
“อือ” สองมือที่สั่นเทาดันแผงอกเขาออกห่าง แล้วลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ได้สำเร็จ
“พูดไม่เพราะ ทีหลังไม่พูดอือนะ หน้าตาก็น่ารักอยู่หรอก แต่พูดห้วนจนอยากจะเอาไม้เรียวมาฟาดเลย”
พัดชาทำหน้าค้อนควักแถมยังหลับตาใส่เขาอย่างชิงชัง
“หน้าอย่างนั้นก็อย่าทำ อย่าทำหน้าเหมือนกับว่าจะตกนรกขนาดนั้น”
หญิงสาวทำปากเหมือนบ่นอุบอิบ
“พูดออกมาได้เลย อยากด่า อยากว่า ตามสบายเลย เราคุยกันตรง ๆ ได้ทุกเรื่องเลยนะ”
คนหน้าตาดีแนะนำอย่างนั้น
“พลอยเกลียดคุณเอื้อ พลอยอยากถอนหมั้น พลอยอยากลาออก พลอยอยากไปให้พ้น ๆ หน้าคุณ”
“ต้องขอโทษด้วยนะที่อาจจะต้องผิดหวัง เพราะสิ่งที่พูดมา ให้ไม่ได้สักข้อ”
ปลายนิ้วชี้เคาะลงที่โต๊ะทำงานเป็นจังหวะ แต่สายตาคมคู่นั้นก็ไม่แม้แต่ละจากใบหน้างามขาวผ่อง กับพวงแก้มสองข้างที่ยังแดงเรื่อของพัดชาได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว
“วันนี้ยังไม่ต้องทำงาน” ฐากูรพลิกข้อมือใหญ่ดูเวลา แล้วช้อนสายตามองคนที่กอดอกทำหน้ายุ่งไม่เลิก “จะเที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินกันเถอะ”
“พลอยไม่หิวค่ะ”
“ไม่หิวก็ต้องกิน”
---------
หวงแหนแสนรัก
โมริน

จัดทำโปรโมชั่นเปิดขาย
วันที่ 9 ถึง 19 กุมภาพันธ์ 66
---------------
ฝากติดตามผลงานนิยายเรื่องใหม่ของของไรต์ด้วยนะคะ
แนะนำติชมกันได้จ้า
----------
**คำแนะนำ**
ทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ และสามารถอ่านตัวอย่างเพิ่มเติมได้จากเว็บเด็กดี รีดอะไรท์ ธัญวลัยนะคะ
และซื้อผ่านหน้าเว็บราคาจะถูกกว่าค่ะ (Apple IOS ซื้อผ่าน web browser safari เน้อ)
ราคาปกติ 119 บาท
โปรโมชัน 89 บาท
------------
**หมายเหตุ**
-นิยายเรื่องนี้ ไม่มี ย้ำนะคะ ว่า ไม่มีความดราม่าเลยน้า มีแต่ความหวาน แซ่บ ๆ กับหลัวหล่อ รวย เป็นผู้ชายคลั่งรัก กับนางเอกขี้อ้อน ขี้อ่อย เบอร์แรง หวานรถอ้อยคว่ำ อิอิ

-อ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อ (เพื่อประกอบการตัดสินใจ สามารถอ่านตัวอย่างเพิ่มเติมได้ที่เว็บออนไลน์ได้นะคะ)
-นิยายเรื่องนี้มี NC อยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ หากไม่ตรงไทป์นักอ่าน ผ่านได้เลยน้าาา
ขอบคุณมากค่ะ
---------
9 กุมภาพันธ์ 2566