ฝังใจ(ฝาก)รัก

“ทีมเราทำการวางตัวอ่อนผิดพลาดครับ”
“ว่าไงนะ ผิดพลาด!!! ผิดพลาดได้ยังไง แม่อุ้มบุญแท้งเหรอ”
“เอ่อ…ไม่ใช่ค่ะบอส เอ่อ…”
“เอ่อ…เราผิดพลาดวางตัวอ่อนผิดไข่ ผิดแม่ครับ”
“ฮะ!”
ให้ตายเถอะ ความผิดพลาดที่แพทย์บอกทำผมต้องขมวดคิ้วกุมขมับในทันที
“ใคร ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร” ยิ่งคิดยิ่งอยากจะบ้า ผมทุ่มเทกับสิ่งนี้มาเป็นเดือน ๆ หวังจะได้ลูกชายแสนน่ารักง่ายดายให้คุณแม่ได้สมใจ แต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิดเสียอย่างนั้น
“เธอเป็นคุณแม่ที่ต้องการมีลูก”
“ไม่ต้องสาธยายให้มากความบอกฉันมาว่าเป็นใครฉันจะไปคุยกับครอบครัวเขา เสียเท่าไหร่ฉันยอมจ่าย”
“มันอาจไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเธอต้องการลูกจริงๆ เธอไม่มีสามี ครอบครัวมีเพียงพี่ชายและลูกน้อยที่ตั้งใจทำเพื่อเติมเต็ม ฐานะทางบ้านค่อนข้างดีเกรงว่าเงินก็ไม่น่าจะซื้อได้”
“อ่า…” ผมพูดไม่ออกได้แต่มองหน้าหมอที่คุณแม่หามาดูแลเรื่องผลิตทายาท ท่านบอกพนาเก่งแต่ที่ผมเห็นคือแม่งโคตรห่วย ผมถอนหายใจแรงจนดารินกับหมอสะดุ้งตกใจ
“แล้วเธอเป็นใครฉันจะไปจัดการเอง”
“เธอคนนั้นคือ ญาณิน ไกรกุลทินกร”
“ญาณิน!!!” ผมตกใจอีกรอบครั้นได้ยินชื่อกับนามสกุลนี้อีกครั้งหลังจากไม่ได้ยินมานาน ญาณิน/ณิน เป็นเธอได้อย่างไร
โลกใบใหญ่กำลังใจร้ายกับผมอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ?
“ณิน”
“พี่เป็นรุ่นพี่นะ ทำไมไม่เรียกพี่ล่ะ”
“ไม่เรียก”
“ไอ้เด็กเกเร”
“เป็นแฟนผมนะ”
“ฮะ!”
“ผมชอบพี่”
ญาณิน ไกรกุลทินกรเธอคืออดีตคนรักที่ผมรักมากและเจ็บมากเช่นกัน