พาฬนารี

ชาวบ้านป่าในละแวกนี้รู้กันทั่วว่า 'หุบเขาเดือนดับ' ลึกลับและเปี่ยมอันตราย ทว่า 'คราม' ที่มีตัวตนพิเศษกว่ามนุษย์คนอื่นกลับกล้าล่วงล้ำเข้าไป
เพียงแต่การกลับออกมาคราวนี้ เขากลับมี 'ฟักข้าว' ติดสอยห้อยตามออกมาด้วย
หล่อนสะสวย น่ารัก และยังพิเศษกว่าใครต่อใคร บรรยากาศในกระท่อมหลังเล็กท้ายหมู่บ้านจึงสดชื่นอ่อนหวาน...เพียงชั่วระยะสั้น ๆ
ความลับของเขาเสี่ยงจะถูกเปิดโปงยังไม่น่าประหวั่นเท่าอายุขัยของหล่อนที่มีจำกัด
นั่นก็เพราะ...
หล่อนเป็นนารีผล

______________

"ฉัน" เสียงของฟักข้าวปลุกเขาจากภวังค์ หล่อนพอกใบสาบเสือลงจนทั่วเท้าขวาเขาแล้วก็เอ่ยต่อ "อยากอยู่กินกับพี่คราม"
"หา" เขาอ้าปากค้าง ก่อนหัวเราะพรืด "เอ็งรู้ความหมายของคำนี้แล้วเรอะ"
"แก้วบอก" หล่อนพยักหน้าน้อย ๆ ท่าทางมั่นใจ "อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน นอนด้วยกัน กลางคืนทำเรือนกระเทือน แล้วก็ร้อง"
ครามจังงังไปในบัดดล ครั้นคืนสติก็แทบเต้นผาง
แก้ว! เจ้าเด็กแก่แดดนั่น เห็นทีเขาคงต้องอบรมมันเสียใหม่แล้ว!

______________

เรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร
1. เซตติงทางภาคตะวันตกของไทยใน พ.ศ. 2495 ค่ะ
2. วิถีชีวิตของชาวบ้าน ชาวป่า มีเนื้อเรื่องในป่า หมู่บ้านในป่าใด ๆ มีการตัดไม้และล่าสัตว์ในยุคที่พ.ร.บ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่ายังไม่เกิดขึ้น และภาษาจะมีคำหยาบอยู่บ้างค่ะ
3. กลุ่มคนและสถานที่เป็นสิ่งที่สมมติขึ้นทั้งสิ้นค่ะ

Trigger Warning : Abusive Relationship (ความสัมพันธ์ที่ทำร้ายหรือใช้ความรุนแรงต่อกัน), Homicide (การฆาตกรรม), Killing Animals (การฆ่าสัตว์), Pedophile (การใคร่เด็ก), Sexual Assault (การล่วงละเมิดทางเพศ), Sexual Harassment (การคุกคามทางเพศ)

อนึ่ง ในระหว่างตัวละครเอกไม่มีพฤติกรรมที่เป็นพิษ (Toxic) ระหว่างกันค่ะ

Content Warning : นวนิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการรับสาร