เท่าที่ใจจะรักได้

ฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ "ตารู้ค่ะ ตารู้หัวใจตัวเอง และตาก็รู้หัวใจของพี่รุฒน์ แต่พี่รุฒน์จะให้ตาอยู่ในสถานะอะไรเหรอคะ ถ้าตายอมรับความจริงเรื่องของหัวใจสองเรา เมียน้อย เมียเก็บ นางบำเรอ หรือผู้หญิงที่แค่ทำอุ้มบุญให้พี่ทีรุฒน์ได้มีลูกเหมือนชาวบ้านเขา" ฉันพูดทุกอย่างที่อัดอั้นในใจมานาน แต่ฉันพูดด้วยใบหน้าเจือรอยยิ้ม ไม่โกรธเคืองหรือน้อยใจเลยสักนิด