SET รักคืนใจ

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 2 เรื่อง คือ

วอนรักคืนใจ
“ปล่อยฉันนะ บอกให้ปล่อยไง คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันนะ”
คนพลาดท่าดิ้นรน ทั้งทุบทั้งตีและพยายามดันร่างใหญ่ให้พ้นตัว ทว่าดูเหมือนว่าเธอยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรัดรอบเอวบางเอาไว้แน่นยิ่งขึ้น
“พี่มีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวหนึ่ง”
คนถือสิทธิ์กระซิบข้างหู น้ำเสียงที่ทุ้มต่ำลงนั้นทำให้หญิงสาวรู้สึกหวั่นใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้ารูปไข่เงยขึ้น สายตาประสานเข้ากับดวงตาสีดำขลับอย่างจัง
“ไม่คิดถึงกันบ้างหรือไง”
สายตาคมจับจ้องที่ใบหน้าหญิงสาวไม่วางตา น้ำเสียงปรับเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน จนน้ำหนึ่งเองปรับตัวแทบไม่ทัน
‘เขาต้องการอะไรจากเธออีก เรื่องระหว่างเธอกับเขามันจบลงไปตั้งแต่ห้าปีที่แล้วแล้ว เขาจะกลับมาทำแบบนี้กับเธอทำไม’
น้ำหนึ่งได้แต่คิดในใจอย่างคนกำลังสับสน
“ปล่อยฉันเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย เรื่องของเรามันจบลงแล้ว”
หญิงสาวบอกน้ำเสียงสั่นเครือ
“แต่พี่ยังไม่จบ และจะไม่ยอมจบด้วย ยังไงวันนี้พี่ก็จะเอาลูกเอาเมียพี่กลับคืนมาให้ได้”
คนดื้อยังไม่ยอมปล่อยให้คนขอร้องได้เป็นอิสระ
“อย่าพูดในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้เลยค่ะ... ปล่อยฉัน”
หญิงสาวสะบัดปลายเสียงเล็กน้อย สองมือทุบตีเข้าที่อกหนาไปด้วย ในเมื่อใช้ไม้อ่อนไม่เป็นผล เธอจึงกลับมาออกฤทธิ์ออกเดชอีกครั้ง
“ทำไมมันจะเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อหนึ่งเป็นเมียพี่ และน้ำเพชรก็เป็นลูกของพี่” เพชรกล้ายืนกรานเสียงหนักแน่น
“ฉันไม่ใช่เมียคุณ และน้ำเพชรก็ไม่ใช่ลูกคุณด้วย”
คนโดนกล่าวหาปฏิเสธเสียงแข็งอย่างไม่พอใจ และพาลไปถึงเจ้าของไร่ด้วยที่ไม่รักษาคำพูด น้ำหนึ่งเชื่อว่าเพชรกล้ารู้เรื่องเธอกับลูกมาจากปัฐวีร์แน่นอน
“งั้นก็เป็นมันซะวันนี้เลย”
เพชรกล้าประกบริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากนุ่ม โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว เขาค่อย ๆ บดกลีบปากนุ่มอย่างแผ่วเบาก่อน แล้วค่อย ๆ ทวีความหนักหน่วง ร้อนรุ่ม และลึกซึ้งเรื่อย ๆ ตามลำดับความปรารถนา
=====================================

ทวงใจรักคืน
“พรีม ๆ หยุดก่อน”
เขาร้องเรียกหญิงสาวเอาไว้ เสียงดังฟังชัดทำเอาเด็กน้อยถึงกับหันมามองคนเรียก
“คุณลุง”
น้องพอวาเห็นหน้าก็จำได้ว่า เขาคือคนที่ได้เจอที่หน้าห้องน้ำเมื่อตอนมาถึงที่ร้าน พริมาภาตกใจไม่น้อยที่ได้ยินบุตรสาวร้องทักเขาขึ้น
จริงอยู่ว่าหญิงสาวต้องการให้เขารับรู้ว่าเด็กที่เธอจับมือเอาไว้อยู่นี้คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา หากแต่ไม่ใช่ตอนนี้
“น้องพอวา”
“คุณลุงจำชื่อน้องพอวาได้ด้วย”
เด็กน้อยบอกเสียงแจ๋วด้วยดีใจที่มีคนจำชื่อตัวเองได้
“จำได้สิคะ”
“น้องพอวา หนูรู้จักคุณ ... เอ่อ คุณลุงด้วยเหรอคะ”
“คุณลุงช่วยน้องพอวากดสบู่ให้ตอนน้องพอวาล้างมือค่ะ”
เด็กน้อยบอกเสียงใสเลยทีเดียว
“พรีม เด็กคนนี้ ...”
“น้องพอวาเป็นลูกสาวพรีมค่ะ”
เธอไม่รีรอที่จะบอกออกไปเช่นนั้น เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปิดไม่ให้เขารู้ว่าเธอมีลูกแล้ว
คำตอบนั้นทำให้ใบหน้าหล่อคมเข้มถึงกับร้อนวูบขึ้นมา พร้อม ๆ กับหลากหลายความรู้สึกที่วิ่งแทรกเข้ามา ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นความรู้สึกอะไรกันแน่
==========================================