ประกาศิตรักแม่น้ำไนล์ ชุด ประกาศิตรัก เล่ม ๑

“นายต้องไปในฐานะแฟนฉัน”
“เฮ้ย...ไม่เอา!!!” เสียงปฏิเสธอย่างฉับพลันทันใด โดยไม่คิด และไม่เห็นแก่หน้าของคนพูดแม้แต่นิด
“นี่...พูดน่ะคิดก่อนก็ได้นะ”
“แค่ไม่คิดก็สยองแล้วคุณ!!!” เสียงชายหนุ่มดูถูกเธอชัด ๆ เสียงแหลมเล็กจึงดังออกมาด้วยความขัดเคืองใจ และเสียเหลี่ยมอย่างที่สุด
“ไอ้ปากหลังอาน!!! ฉันบอกให้แสดงเป็นแฟน ไม่ใช่ให้เป็นจริง ๆ แค่ฉันคิดจะเอานายเป็นแฟน จิตฉันก็ฟั่นเฟือนไปถึงไหน ๆ แล้ว นายก็อย่าบังอาจแม้แต่จะคิด ว่าฉันจะเอานายมาเป็นแฟนจริง ๆ เข้าใจไหม”
“สงสัยจะฟั่นเฟือนจริง ๆ คิดไปด้ายยยย!!!”
“นายอนาถา!!! นายอย่ามาพูดถากถางฉันนะ!!!”
“ฐานันดร เรียกให้ถูกด้วยสิคู้ณ”