...เสน่ห์รัก ชะตาลิขิต...

...เจ้าคือเเม่หญิงที่ข้าเลือก!!!...
...ร่างนี้ ข้ามอบให้เเด่เจ้า จงใช้ร่างของข้าสะสางผิดให้เป็นถูกด้วยเถิดหนา ในชาตินี้ข้าคงหมดวาสนาเสียเเล้ว...

ขุนเหมราช (พ่อเหม)

ชายหนุ่มรูปงาม ยอดนักสู้เเห่งเเดนสยาม เป็นที่หมายปองของบรรดาเเม่หญิงทั้งหลาย เเต่ถึงอย่างนั้น ก็มิเคยมีผู้ใดได้ใจของชายผู้นี้ไปเเม้เเต่น้อย...



บุหลัน(ยุคอดีต)

หญิงสาวผู้งดงามเเละเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับอาการป่วยที่หาสาเหตุที่มาไม่ได้ เเต่เธอเองรู้ดีว่าสิ่งที่เธอกำลังทุกข์ทรมานอยู่นั้นเกิดจากใครที่เป็นผู้กระทำ เพียงเพราะเธอเลือกที่จะเก็บไว้เกรงว่าหากพูดออกไปผู้เป็นเเม่ของเธอจะโดนเล่นงานไปด้วยเพราะความใจอ่อนเเละห่วงเเต่ผู้อื่น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เธอถึงวันที่หมดวาสนา เธอจึงอธิฐานขอพรให้ผู้ที่มีจิตผูกพัน เเละโชคชะตาที่เหมือนกับเธอได้กลับมาสะสางเรื่องทุกอย่างให้ผิดกลายเป็นถูก คนชั่วที่เธอเองไม่เคยจะทำลายมันได้ หลังจากนี้ต่อไป ขอให้พวกมันไม่มีเเม้เเต่ที่ยืน...พวกมันต้องพังพินาศกับสิ่งที่มันทำ...



ลูกจันทร์(ยุคปัจจุบัน)

หญิงสาววัยรุ่นที่ กำลังเก็บเงินสร้างเนื้อสร้างตัวเพื่อส่งตัวเองเรียนต่อเเต่ต้องมาเจอกับอุปสรรค์ที่ทำให้เธอนั้นเเทบไม่เหลือเเรงในการใช้ชีวิตต่อไปเพราะเธอเองถูกเเม่เลี้ยงเเละน้องสาวต่างเเม่ของเธอวางเเผนจัดฉากให้เธอไปเจอกับหนทางเเห่งความตาย ก่อนตายเธอเองตั้งจิตอธิฐานหากชาติหน้ามีจริง เธอไม่ขอสร้างเวรสร้างกรรมกับคนพวกนี้อีกเเต่เธอขอเพียงได้อยู่กับผู้เป็นเเม่ที่จากเธอไป..นั้นคือสิ่งที่เธอต้องการมาตลอด...



เพียงเพราะเเรงอธิฐานของหญิงสาวทั้งสองทั้งในยุคอดีตเเละยุคปัจจุบันนั้นเป็นเวลาที่คาบเกี่ยวกันดวงจันทร์ที่เต็มดวงทอเเสงส่องสว่างไสว ผลบุญเเต่บางก่อน ส่งผลให้พวกเธอพบเจอกันอีกครั้งในโลกของวิญญาณ เธอทั้งสองชั่งเหมือนกันราวกับฝาแฝดที่พลัดพราก เเต่การพอเจอกันในครั้งนี้ต้องมีหนึ่งคนที่อยู่เเละอีกคนที่จากไป เพียงเเต่การที่ต้องอยู่ต่อไปนั้นไม่ได้หมายความว่าจะต้องกลับไปในที่ ที่ตนจากมา เเละทุกอย่างหลังจากนี้จะเปลี่ยนไปตลอดกาล...



_________________________