เฮียหน้ายักษ์แต่ก็รักเฮีย

***แนะนำให้ซื้อราคาหน้าเว็บจะถูกกว่าซื้อผ่าน Apple นะคะ***

********************************************************************

(เนื้อหาบางส่วน)

“เฮีย”
“อืม” เขาขานรับในลำคอ กำลังหย่อนตัวลงนั่งที่โซฟา หันมองไปทางเธอ “มีเรื่องจะถามอีกเหรอ”
“เปล่าแค่อยากเรียกชื่อ” ลูกแก้วยิ้มกว้างอีกครั้ง มันเหมือนความฝันที่ได้มองเห็นเขาในระยะสายตานานมากกว่าปกติ ตอนนี้เธอเอื้อมถึงเขาแล้ว “จับมือได้ไหม” เธอยื่นมือไปหาเขา
“เป็นเด็กหรือไง จะมานอนจับมือ” เขาบ่นออกมา แต่กลับลุกเดินมาหาเธอแล้วยื่นมือไปให้จับ “ทีนี้ก็นอนได้แล้วใช่ไหม ให้จับห้านาที” เขามองนาฬิกาเพื่อจับเวลา
“น้อยเกินไป ตอนนี้หนูไม่ง่วงนอน” เธอก็ยังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม โตมอนถอนหายใจเขาไม่รู้ว่าเธอจะดีใจอะไรนักหนาก็แค่จับมือกับเขา
“เฮียจะบอกแม่ตอนไหนคะ” ลูกแก้วถามว่าเขาจะบอกความสัมพันธ์นี้ให้ครอบครัวได้รู้กันตอนไหน
“พรุ่งนี้ ให้กลับบ้านก่อน เฮียจะบอกแม่เอง” ลูกผู้ชายแบบเขาไม่จำเป็นต้องให้ลูกแก้วจัดการเรื่องแบบนี้ เมื่อกล้าคบกันก็ต้องกล้าเปิดเผยให้คนในครอบครัวได้รับรู้
“มีความสุขจัง” เธอยังคงยิ้มแล้วจับมือเขาแน่น
“ห้านาทีแล้ว” เขาจ้องมองมือของตัวเองและลูกแก้ว “เฮียบอกว่าครบห้านาทีแล้ว” เขาย้ำอีกครั้งรู้ว่าลูกแก้วได้ยินแต่เธอกลับไม่ยอมปล่อย
“หนูไม่ได้ยินเลยค่ะ เสียงอะไรก็ไม่รู้” เธอทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ทำให้โตมอนยิ้มมุมปาก “เฮียให้เวลาหนูอีกสิบนาทีได้ไหม”
“ไม่คิดจะเอาไว้จับพรุ่งนี้บ้างหรือไง” เขาดึงมือกลับแล้วเดินไปเปิดไฟในห้อง ปรับโซฟาให้เป็นเตียงนอน “ลงมานอนข้างล่าง จะให้จับทั้งคืน”



********************************************************************


ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ