ณ ช่วงเวลาที่หายไป

"โชคดีนะ ลาก่อน"

“ไม่!...เหนือกาล!”

เฮือก!!

เป็นอีกครั้งที่ผมต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้าย มันเป็นฝันเดิม ๆ เหมือนที่เคยฝันในนั้นจะมีหลายเหตุการณ์ทว่าทุกเหตุการณ์มีเพียงเขาคนนั้นเสมอมา คนที่ใจยังคงทั้งรักและทั้งเจ็บ

“เวลา” กับ “ความรู้สึก” มันไม่เท่ากัน… เมื่อมีความสุขเวลาจะผ่านไปเร็วเสมอแต่ผม...มีแต่ความทุกข์

ตั้งแต่วันนั้นจวบจนถึงวันนี้ ผมยังหาคำบอกเลิกได้หน้าตาเฉยของคนรักไม่ได้ แม้ว่าเราจะไม่ได้ทะเลาะกันแต่ก็นับว่าจบกันไม่ดีเพราะเหตุผลของเขามันฟังไม่ขึ้น

ผ่านไปสามปีแล้วผมก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไม...

หรือมีใครเข้ามาแทรกกลางระหว่างเราเขาถึงได้เปลี่ยนใจง่ายดายขนาดนั้น

คิดแล้วก็สมเพชตัวเองเหมือนกัน ผมเดินทางตามความฝันไปอย่างไร้จุดหมาย รับว่าการเลิกกับแฟนคนนี้ทำชีวิตผมเสียศูนย์ไปเลยทีเดียว