ถ้าวันนึงเธอหยิบมันมาอ่านอีกทีคงดีนะ

ถึงตัวฉันในวันพรุ่งนี้ที่แสนไกล

และเธอคนนั้นที่ฉันอาจจะไม่รู้จักอีกแล้ว

บันทึกนี้ถูกเขียนไว้โดยฉันㅡเด็กหญิงที่ใคร ๆ ก็บอกว่าเพ้อเจ้อและไร้แก่นสาร เต็มไปด้วยจิตนาการที่น่าปวดหัว กับเธอㅡคนเดียวบนโลกที่ไม่เคยบ่นออดกับคำพูดพล่ามยาวของฉัน

มันจะเป็นความลับ มันจะเป็นเรื่องสนุก และมันจะเป็นหลักฐานถึงการกำเนิดขึ้นของนักคิดสักคนในอนาคต ถ้าเราสักคนเป็นคนที่เพ้อบ่นอะไรออกมาได้มีสาระพอ

มันจะเป็นบันทึกของเราㅡบันทึกของฉันและเธอ

ไม่ว่าตอนไหนที่เราสักคนตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาอ่าน

หวังว่าเธอจะมีความสุขที่ได้อ่านมันนะ