มนต์มินตราของท่านประธาน

เพราะความจำเป็นต้องติดตามผู้มีพระคุณ ทำให้ชีวิตได้โคจรมาเจอกับ ‘แสนสิชล’ ผู้ชายที่ภายนอกน่ากลัวอยู่แล้ว แต่เบื้องหลังที่มนต์มินตราได้สัมผัสนั้น กลับทำให้เธอรู้สึกขนลุกยิ่งกว่า

“ปล่อย!”
“สั่งฉัน?”
“ก็คุณทำตัวรุ่มร่าม”
“นี่เธอว่าฉัน”
“ใช่!”
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน”
“แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาฉุดฉันแบบนี้”
“สิทธิ์เหรอ ก็คงจะเป็นผู้ชายที่ทำให้เธอครวญครางอยู่ทั้งคืนไงเล่า”
เพียะ!
“ปากดีนักนะ”
เขายิ้ม พลางใช้สายตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์มองหญิงสาวตัวเล็ก
“เรื่องปาก เธอก็รู้ดีกว่าใคร อ้อ ไม่ใช่แค่ปาก แต่ลิ้นของฉันก็ด้วยไม่ใช่เหรอ”
“คุณ!”

ผู้ชายคนนี้นอกจากจะหน้าตาดี ฝีปากด้านลบยังนับว่าเป็นหนึ่ง แต่มันก็ช่างตลกสิ้นดี เพราะต่อให้เขาปากร้ายแค่ไหน มนต์มินตราก็ไม่อาจข่มความรู้สึกแปลกประหลาดในใจได้ในเวลาที่ถูกเขาจูบเลย

(นิยายรักโรมานซ์กลิ่นอาย PWP)